دیوان حافظ – آن که رخسار تو را رنگ گل و نسرین داد

دیوان حافظ – صوفی از پرتو می راز نهانی دانست

دیوان حافظ – همای اوج سعادت به دام ما افتد

دیوان حافظ – در این زمانه رفیقی که خالی از خلل است

دیوان حافظ – صبا اگر گذری افتدت به کشور دوست

دیوان حافظ – ساقیا آمدن عید، مبارک بادت

دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دیوان حافظ – دیر است که دل‌دار پیامی نفرستاد

دیوان حافظ – کنون که می‌دمد از بوستان نسیم بهشت

دیوان حافظ – درد ما را نیست درمان الغیاث

دیوان حافظ – سال‌ها دل طلب جام جم از ما می‌کرد

دیوان حافظ – زلف‌آشفته و خوی‌کرده و خندان‌لب و مست

دیوان حافظ – دارم امید عاطفتی از جناب دوست

دیوان حافظ – شکفته شد گل حمرا و گشت بلبل مست

دیوان حافظ – در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد

دیوان حافظ – خوش است خلوت اگر یار یار من باشد

دیوان حافظ – میر من خوش می‌روی کاندر سر و پا میرمت

دیوان حافظ – ز گریه مردم چشمم نشسته در خون است

دیوان حافظ – من و انکار شراب این چه حکایت باشد

دیوان حافظ – گل بی‌رخ یار خوش نباشد

دیوان حافظ – به حسن و خلق و وفا کس به یار ما نرسد

دیوان حافظ – به ملازمان سلطان، که رساند این دعا را

دیوان حافظ – بود آیا که در میکده‌ها بگشایند

دیوان حافظ – ماهم این هفته برون رفت و به چشمم سالی‌ست

دیوان حافظ – مرحبا ای پیک مشتاقان بده پیغام دوست

دیوان حافظ – در دیر مغان آمد، یارم قدحی در دست

دیوان حافظ – کسی که حسن و خط دوست در نظر دارد

دیوان حافظ – دلی که غیب نمای است و جام جم دارد

دیوان حافظ – صوفی بیا که آینه صافیست جام را

دیوان حافظ – لعل سیراب به‌خون‌تشنه‌ لب یار من است

دیوان حافظ – پیش از اینت بیش از این اندیشه عشاق بود

دیوان حافظ – الا یا ایها الساقی ادرکأسا و ناولها

دیوان حافظ –  گر می‌فروش حاجت رندان روا کند

دیوان حافظ – جز آستان توام در جهان پناهی نیست

دیوان حافظ – بنفشه دوش به گل گفت و خوش نشانی داد

دیوان حافظ – آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند

دیوان حافظ – شاهد آن نیست که مویی و میانی دارد

دیوان حافظ – اگر آن ترک شیرازی به‌‌ دست‌ آرد دل ما را

دیوان حافظ – بلبلی برگ گلی خوش رنگ در منقار داشت

دیوان حافظ – کنون که بر کف گل جام باده صاف است

دیوان حافظ – زان یار دل‌نوازم شکری است با شکایت

دیوان حافظ – دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود

دیوان حافظ – گل در بر و می در کف و معشوق به کام است

دیوان حافظ – یاری اندر کس نمی‌بینیم یاران را چه شد

دیوان حافظ – دمی با غم به سر بردن جهان یک سر نمی‌ارزد

دیوان حافظ – حال دل با تو گفتنم، هوس است

دیوان حافظ – جمالت آفتاب هر نظر باد

دیوان حافظ – هر آن کو خاطر مجموع و یار نازنین دارد

دیوان حافظ – رونق عهد شباب است دگر بستان را

دیوان حافظ – روز هجران و شب فرقت یار آخر شد