دیوان حافظ – طایر دولت اگر باز گذاری بکند

دیوان حافظ – سحر بلبل حکایت با صبا کرد

دیوان حافظ – آن که رخسار تو را رنگ گل و نسرین داد

دیوان حافظ – صبحدم مرغ چمن با گل نوخاسته گفت

دیوان حافظ – عشق تو نهال حیرت آمد

دیوان حافظ – ساقی بیار باده که ماه صیام رفت

دیوان حافظ – هر آن کو خاطر مجموع و یار نازنین دارد

دیوان حافظ – درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد

دیوان حافظ – روشن از پرتو رویت نظری نیست که نیست

دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دیوان حافظ – روضه خلد برین خلوت درویشان است

دیوان حافظ – حسنت به اتفاق ملاحت جهان گرفت

دیوان حافظ – گفتم کی ام دهان و لبت کامران کنند

دیوان حافظ – تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد

دیوان حافظ – زاهد ظاهرپرست از حال ما آگاه نیست

دیوان حافظ – تا سر زلف تو در دست نسیم افتادست

دیوان حافظ – گداخت جان که شود کار دل تمام و نشد

دیوان حافظ – یاد باد آن که ز ما وقت سفر یاد نکرد

دیوان حافظ – بی مهر رخت روز مرا نور نماندست

دیوان حافظ – می‌دمد صبح و کله بست سحاب

دیوان حافظ – آن پیک نامور که رسید از دیار دوست

دیوان حافظ – آن ترک پری چهره که دوش از بر ما رفت

دیوان حافظ – المنة لله که در میکده باز است

دیوان حافظ – پیرانه سرم عشق جوانی به سر افتاد

دیوان حافظ – در این زمانه رفیقی که خالی از خلل است

دیوان حافظ – زلف‌آشفته و خوی‌کرده و خندان‌لب و مست

دیوان حافظ – ساقیا آمدن عید، مبارک بادت

دیوان حافظ – ای غایب از نظر به خدا می‌سپارمت

دیوان حافظ – حسن تو همیشه در فزون باد

دیوان حافظ – سحر چون خسرو خاور علم بر کوهساران زد

دیوان حافظ – دل ما به دور رویت ز چمن فراغ دارد

دیوان حافظ – زان یار دل‌نوازم شکری است با شکایت

دیوان حافظ – خیال روی تو در هر طریق همره ماست

دیوان حافظ – قتل این خسته به شمشیر تو تقدیر نبود

دیوان حافظ – رونق عهد شباب است دگر بستان را

دیوان حافظ – کلک مشکین تو روزی که ز ما یاد کند

دیوان حافظ – بود آیا که در میکده‌ها بگشایند

دیوان حافظ – نفس باد صبا مشک‌فشان خواهد شد

دیوان حافظ – دل من در هوای روی فرخ

دیوان حافظ – دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر ما

دیوان حافظ – صوفی بیا که آینه صافیست جام را

دیوان حافظ – خستگان را چو طلب باشد و قوت نبود

دیوان حافظ – دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند

دیوان حافظ – دل سراپرده محبت اوست

دیوان حافظ –  گر می‌فروش حاجت رندان روا کند

دیوان حافظ – صبا به لطف بگو آن غزال رعنا را

دیوان حافظ – ماهم این هفته برون رفت و به چشمم سالی‌ست

دیوان حافظ – دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود

دیوان حافظ – ساقی ار باده از این دست به جام اندازد

دیوان حافظ – گل بی‌رخ یار خوش نباشد