دیوان حافظ – دلم جز مهر مه‌رویان طریقی بر نمی‌گیرد

دیوان حافظ – ساقیا برخیز و درده جام را

دیوان حافظ – خوشتر ز عیش و صحبت و باغ و بهار چیست

دیوان حافظ – دانی که چنگ و عود چه تقریر می‌کنند

دیوان حافظ – مدامم مست می‌دارد نسیم جعد گیسویت

دیوان حافظ – سر ارادت ما و آستان حضرت دوست

دیوان حافظ – خواب آن نرگس فتان تو بی چیزی نیست

دیوان حافظ – مردم دیده ما جز به رخت ناظر نیست

دیوان حافظ – دلبر برفت و دلشدگان را خبر نکرد

دیوان حافظ – رو بر رهش نهادم و بر من گذر نکرد

دیوان حافظ – صوفی نهاد دام و سر حقه باز کرد

دیوان حافظ – صوفی ار باده به اندازه خورد نوشش باد

دیوان حافظ – دیدی ای دل که غم عشق دگربار چه کرد

دیوان حافظ – دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر ما

دیوان حافظ – شاهد آن نیست که مویی و میانی دارد

دیوان حافظ – آن ترک پری چهره که دوش از بر ما رفت

دیوان حافظ – ساقی به نور باده برافروز جام ما

دیوان حافظ – یاد باد آن که ز ما وقت سفر یاد نکرد

دیوان حافظ – ساقی بیا که یار ز رخ پرده برگرفت

دیوان حافظ – صلاح کار کجا و من خراب کجا

دیوان حافظ – اگر روم ز پی‌اش فتنه‌ها برانگیزد

دیوان حافظ – ساقی ار باده از این دست به جام اندازد

دیوان حافظ – خلوت گزیده را به تماشا چه حاجت است

دیوان حافظ – چو بشنوی سخن اهل دل، مگو که خطاست

دیوان حافظ – سحر چون خسرو خاور علم بر کوهساران زد

دیوان حافظ – سرو چمان من چرا میل چمن نمی‌کند

دیوان حافظ – آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند

دیوان حافظ – به ملازمان سلطان، که رساند این دعا را

دیوان حافظ – خم زلف تو دام کفر و دین است

دیوان حافظ – آن کیست کز روی کرم با ما وفاداری کند

دیوان حافظ – شاهدان گر دلبری زین سان کنند

دیوان حافظ – ز گریه مردم چشمم نشسته در خون است

دیوان حافظ – رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند

دیوان حافظ – دیدی که یار جز سر جور و ستم نداشت

دیوان حافظ – اگر آن ترک شیرازی به‌‌ دست‌ آرد دل ما را

دیوان حافظ – غلام نرگس مست تو تاجدارانند

دیوان حافظ – برو به کار خود ای واعظ این چه فریادست

دیوان حافظ – ای فروغ ماه حسن‌، از روی رخشان شما

دیوان حافظ – دوستان دختر رز توبه ز مستوری کرد

دیوان حافظ – در نظربازی ما بی‌خبران حیرانند

دیوان حافظ – باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است

دیوان حافظ – منم که گوشه میخانه خانقاه من است

دیوان حافظ – شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت

دیوان حافظ – آن کس که به دست جام دارد

دیوان حافظ – چه مستی است ندانم که رو به ما آورد

دیوان حافظ – واعظان کاین جلوه در محراب و منبر می‌کنند

دیوان حافظ – خیال روی تو در هر طریق همره ماست

دیوان حافظ – یاد باد آن که نهانت نظری با ما بود

دیوان حافظ – کی شعر تر انگیزد خاطر که حزین باشد

دیوان حافظ – گداخت جان که شود کار دل تمام و نشد