دیوان حافظ – راهی بزن که آهی بر ساز آن توان زد

دیوان حافظ – خلوت گزیده را به تماشا چه حاجت است

دیوان حافظ – ساقی بیا که یار ز رخ پرده برگرفت

دیوان حافظ – آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند

دیوان حافظ – ساقیا برخیز و درده جام را

دیوان حافظ – دل می‌رود ز دستم صاحب‌دلان خدا را

دیوان حافظ – سمن‌بویان غبار غم چو بنشینند بنشانند

دیوان حافظ – من و انکار شراب این چه حکایت باشد

دیوان حافظ – آن که رخسار تو را رنگ گل و نسرین داد

دیوان حافظ – صوفی نهاد دام و سر حقه باز کرد

دیوان حافظ –  ای پسته تو خنده زده بر حدیث قند

دیوان حافظ – مرا مهر سیه چشمان ز سر بیرون نخواهد شد

دیوان حافظ – به آب روشن می عارفی طهارت کرد

دیوان حافظ – شراب و عیش نهان چیست کار بی‌بنیاد

دیوان حافظ – کی شعر تر انگیزد خاطر که حزین باشد

دیوان حافظ – کنون که می‌دمد از بوستان نسیم بهشت

دیوان حافظ – در این زمانه رفیقی که خالی از خلل است

دیوان حافظ – بلبلی برگ گلی خوش رنگ در منقار داشت

دیوان حافظ – المنة لله که در میکده باز است

دیوان حافظ – طایر دولت اگر باز گذاری بکند

دیوان حافظ – مطرب عشق عجب ساز و نوایی دارد

دیوان حافظ – گداخت جان که شود کار دل تمام و نشد

دیوان حافظ – تا ز میخانه و می نام و نشان خواهد بود

دیوان حافظ – دل و دینم شد و دلبر به ملامت برخاست

دیوان حافظ – مرا به رندی و عشق آن فضول عیب کند

دیوان حافظ – برو به کار خود ای واعظ این چه فریادست

دیوان حافظ – نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد

دیوان حافظ – به حسن و خلق و وفا کس به یار ما نرسد

دیوان حافظ – صحن بستان ذوق بخش و صحبت یاران خوش است

دیوان حافظ –  سحرم دولت بیدار به بالین آمد

دیوان حافظ – حاصل کارگه کون و مکان این همه نیست

دیوان حافظ – حال دل با تو گفتنم، هوس است

دیوان حافظ – تویی که بر سر خوبان کشوری چون تاج

دیوان حافظ – زاهد خلوت‌نشین دوش به میخانه شد

دیوان حافظ – گفتم کی ام دهان و لبت کامران کنند

دیوان حافظ – رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند

دیوان حافظ – کلک مشکین تو روزی که ز ما یاد کند

دیوان حافظ – ساقی بیار باده که ماه صیام رفت

دیوان حافظ – به ملازمان سلطان، که رساند این دعا را

دیوان حافظ – دلی که غیب نمای است و جام جم دارد

دیوان حافظ – مطلب طاعت و پیمان و صلاح از من مست

دیوان حافظ – به جان خواجه و حق قدیم و عهد درست

دیوان حافظ – ما را ز خیال تو چه پروای شراب است

دیوان حافظ –  نقدها را بود آیا که عیاری گیرند

دیوان حافظ – دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود

دیوان حافظ – به سر جام جم آنگه نظر توانی کرد

دیوان حافظ – دلبر برفت و دلشدگان را خبر نکرد

دیوان حافظ – شراب بی‌غش و ساقی خوش دو دام رهند

دیوان حافظ – در نظربازی ما بی‌خبران حیرانند

دیوان حافظ – مردم دیده ما جز به رخت ناظر نیست