دیوان حافظ –  هر که شد محرم دل در حرم یار بماند

دیوان حافظ –  نقدها را بود آیا که عیاری گیرند

دیوان حافظ – میر من خوش می‌روی کاندر سر و پا میرمت

دیوان حافظ – بلبلی خون دلی خورد و گلی حاصل کرد

دیوان حافظ – خدا چو صورت ابروی دلگشای تو بست

دیوان حافظ – شاهد آن نیست که مویی و میانی دارد

دیوان حافظ – نفس باد صبا مشک‌فشان خواهد شد

دیوان حافظ – گداخت جان که شود کار دل تمام و نشد

دیوان حافظ – ما را ز خیال تو چه پروای شراب است

دیوان حافظ – مرحبا ای پیک مشتاقان بده پیغام دوست

دیوان حافظ – گر ز دست زلف مشکینت خطایی رفت رفت

دیوان حافظ – حسب حالی ننوشتی و شد ایامی چند

دیوان حافظ – زاهد ظاهرپرست از حال ما آگاه نیست

دیوان حافظ – مطلب طاعت و پیمان و صلاح از من مست

دیوان حافظ – یاد باد آن که سر کوی توام منزل بود

دیوان حافظ – طایر دولت اگر باز گذاری بکند

دیوان حافظ – صبا به لطف بگو آن غزال رعنا را

دیوان حافظ – حسن تو همیشه در فزون باد

دیوان حافظ – روز هجران و شب فرقت یار آخر شد

دیوان حافظ – گل در بر و می در کف و معشوق به کام است

دیوان حافظ – رونق عهد شباب است دگر بستان را

دیوان حافظ – رواق منظر چشم من آشیانه توست

دیوان حافظ – سال‌ها دفتر ما در گرو صهبا بود

دیوان حافظ – صبا اگر گذری افتدت به کشور دوست

دیوان حافظ – شکفته شد گل حمرا و گشت بلبل مست

دیوان حافظ – بی مهر رخت روز مرا نور نماندست

دیوان حافظ – نسیم باد صبا دوشم آگهی آورد

دیوان حافظ – ماهم این هفته برون رفت و به چشمم سالی‌ست

دیوان حافظ – باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است

دیوان حافظ – روضه خلد برین خلوت درویشان است

دیوان حافظ – یا رب سببی ساز که یارم به سلامت

دیوان حافظ – نه هر که چهره برافروخت دلبری داند

دیوان حافظ – بنفشه دوش به گل گفت و خوش نشانی داد

دیوان حافظ – دل ما به دور رویت ز چمن فراغ دارد

دیوان حافظ – گفتم ای سلطان خوبان رحم کن بر این غریب

دیوان حافظ – آن شب قدری که گویند اهل خلوت امشب است

دیوان حافظ – دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند

دیوان حافظ – گل بی‌رخ یار خوش نباشد

دیوان حافظ – چه لطف بود که ناگاه رشحه قلمت

دیوان حافظ – مطرب عشق عجب ساز و نوایی دارد

دیوان حافظ – نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد

دیوان حافظ – یاد باد آن که نهانت نظری با ما بود

دیوان حافظ – صوفی ار باده به اندازه خورد نوشش باد

دیوان حافظ – مژده ای دل که دگر باد صبا بازآمد

دیوان حافظ – دوش آگهی ز یار سفر کرده داد باد

دیوان حافظ – ساقی بیار باده که ماه صیام رفت

دیوان حافظ – خمی که ابروی شوخ تو در کمان انداخت

دیوان حافظ – المنة لله که در میکده باز است

دیوان حافظ – واعظان کاین جلوه در محراب و منبر می‌کنند

دیوان حافظ –  صبا به تهنیت پیر می‌فروش آمد