دیوان حافظ – دلم جز مهر مه‌رویان طریقی بر نمی‌گیرد

دیوان حافظ – عشق تو نهال حیرت آمد

دیوان حافظ – هر آن که جانب اهل خدا نگه دارد

دیوان حافظ – آن که رخسار تو را رنگ گل و نسرین داد

دیوان حافظ – سحر چون خسرو خاور علم بر کوهساران زد

دیوان حافظ – مردم دیده ما جز به رخت ناظر نیست

دیوان حافظ – دل و دینم شد و دلبر به ملامت برخاست

دیوان حافظ – جان بی‌جمال جانان میل جهان ندارد

دیوان حافظ – آن کس که به دست جام دارد

دیوان حافظ – بعد از این دست من و دامن آن سرو بلند

دیوان حافظ – روزه یک سو شد و عید آمد و دل‌ها برخاست

دیوان حافظ – ساقیا برخیز و درده جام را

دیوان حافظ – نقد صوفی نه همه صافی بی‌غش باشد

دیوان حافظ – به کوی میکده هر سالکی که ره دانست

دیوان حافظ – راهی بزن که آهی بر ساز آن توان زد

دیوان حافظ – لعل سیراب به‌خون‌تشنه‌ لب یار من است

دیوان حافظ – حسن تو همیشه در فزون باد

دیوان حافظ – رواق منظر چشم من آشیانه توست

دیوان حافظ – روشن از پرتو رویت نظری نیست که نیست

دیوان حافظ – نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد

دیوان حافظ – کنون که بر کف گل جام باده صاف است

دیوان حافظ – به حسن و خلق و وفا کس به یار ما نرسد

دیوان حافظ – المنة لله که در میکده باز است

دیوان حافظ – غلام نرگس مست تو تاجدارانند

دیوان حافظ – چو باد عزم سر کوی یار خواهم کرد

دیوان حافظ – رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند

دیوان حافظ – شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت

دیوان حافظ – شنیده‌ام سخنی خوش که پیر کنعان گفت

دیوان حافظ – مرا به رندی و عشق آن فضول عیب کند

دیوان حافظ – آن پیک نامور که رسید از دیار دوست

دیوان حافظ – سمن‌بویان غبار غم چو بنشینند بنشانند

دیوان حافظ – دارم امید عاطفتی از جناب دوست

دیوان حافظ – دلبر برفت و دلشدگان را خبر نکرد

دیوان حافظ – نه هر که چهره برافروخت دلبری داند

دیوان حافظ – صلاح کار کجا و من خراب کجا

دیوان حافظ – بنفشه دوش به گل گفت و خوش نشانی داد

دیوان حافظ – شراب بی‌غش و ساقی خوش دو دام رهند

دیوان حافظ –  نقدها را بود آیا که عیاری گیرند

دیوان حافظ – بیا که ترک فلک خوان روزه غارت کرد

دیوان حافظ – تویی که بر سر خوبان کشوری چون تاج

دیوان حافظ – آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند

دیوان حافظ – سر ارادت ما و آستان حضرت دوست

دیوان حافظ – به دام زلف تو دل مبتلای خویشتن است

دیوان حافظ – زاهد ظاهرپرست از حال ما آگاه نیست

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – دوش از جناب آصف پیک بشارت آمد

دیوان حافظ – درد ما را نیست درمان الغیاث

دیوان حافظ – صوفی از پرتو می راز نهانی دانست

دیوان حافظ – من و انکار شراب این چه حکایت باشد

دیوان حافظ – روشنی طلعت تو ماه ندارد