دیوان حافظ – تا ز میخانه و می نام و نشان خواهد بود

دیوان حافظ – زلف‌آشفته و خوی‌کرده و خندان‌لب و مست

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – ای نسیم سحر آرامگه یار کجاست

دیوان حافظ – دوش آگهی ز یار سفر کرده داد باد

دیوان حافظ – رواق منظر چشم من آشیانه توست

دیوان حافظ – بلبلی خون دلی خورد و گلی حاصل کرد

دیوان حافظ – کلک مشکین تو روزی که ز ما یاد کند

دیوان حافظ – چو باد عزم سر کوی یار خواهم کرد

دیوان حافظ – خستگان را چو طلب باشد و قوت نبود

دیوان حافظ – حسب حالی ننوشتی و شد ایامی چند

دیوان حافظ – روشنی طلعت تو ماه ندارد

دیوان حافظ – برو به کار خود ای واعظ این چه فریادست

دیوان حافظ – دل می‌رود ز دستم صاحب‌دلان خدا را

دیوان حافظ – در نظربازی ما بی‌خبران حیرانند

دیوان حافظ – درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد

دیوان حافظ – همای اوج سعادت به دام ما افتد

دیوان حافظ – زان یار دل‌نوازم شکری است با شکایت

دیوان حافظ – اگر چه عرض هنر پیش یار بی‌ادبیست

دیوان حافظ – دست در حلقه آن زلف دوتا نتوان کرد

دیوان حافظ –  در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد

دیوان حافظ – خسروا گوی فلک در خم چوگان تو باد

دیوان حافظ – رونق عهد شباب است دگر بستان را

دیوان حافظ –  سحرم دولت بیدار به بالین آمد

دیوان حافظ – بعد از این دست من و دامن آن سرو بلند

دیوان حافظ – الا یا ایها الساقی ادرکأسا و ناولها

دیوان حافظ – دیدی که یار جز سر جور و ستم نداشت

دیوان حافظ – در این زمانه رفیقی که خالی از خلل است

دیوان حافظ – جمالت آفتاب هر نظر باد

دیوان حافظ – صبا اگر گذری افتدت به کشور دوست

دیوان حافظ – نه هر که چهره برافروخت دلبری داند

دیوان حافظ – شراب و عیش نهان چیست کار بی‌بنیاد

دیوان حافظ – سمن‌بویان غبار غم چو بنشینند بنشانند

دیوان حافظ – شراب بی‌غش و ساقی خوش دو دام رهند

دیوان حافظ – به آب روشن می عارفی طهارت کرد

دیوان حافظ – بتی دارم که گرد گل ز سنبل سایه‌بان دارد

دیوان حافظ – آن پیک نامور که رسید از دیار دوست

دیوان حافظ – کسی که حسن و خط دوست در نظر دارد

دیوان حافظ – پیرانه سرم عشق جوانی به سر افتاد

دیوان حافظ – حاصل کارگه کون و مکان این همه نیست

دیوان حافظ – چو بشنوی سخن اهل دل، مگو که خطاست

دیوان حافظ – عکس روی تو چو در آینه جام افتاد

دیوان حافظ – مرحبا ای پیک مشتاقان بده پیغام دوست

دیوان حافظ – چه لطف بود که ناگاه رشحه قلمت

دیوان حافظ – بنال بلبل اگر با منت سر یاریست

دیوان حافظ – ای شاهد قدسی، که کشد بند نقابت

دیوان حافظ – طایر دولت اگر باز گذاری بکند

دیوان حافظ – اگر به مذهب تو خون عاشق است مباح

دیوان حافظ – دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند

دیوان حافظ – سحر چون خسرو خاور علم بر کوهساران زد