دیوان حافظ – اگر آن ترک شیرازی به‌‌ دست‌ آرد دل ما را

دیوان حافظ – رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند

دیوان حافظ – دست در حلقه آن زلف دوتا نتوان کرد

دیوان حافظ – رو بر رهش نهادم و بر من گذر نکرد

دیوان حافظ – ساقیا آمدن عید، مبارک بادت

دیوان حافظ – خمی که ابروی شوخ تو در کمان انداخت

دیوان حافظ – روضه خلد برین خلوت درویشان است

دیوان حافظ – خسروا گوی فلک در خم چوگان تو باد

دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دیوان حافظ – گداخت جان که شود کار دل تمام و نشد

دیوان حافظ – چو بشنوی سخن اهل دل، مگو که خطاست

دیوان حافظ – مرا به رندی و عشق آن فضول عیب کند

دیوان حافظ – جان بی‌جمال جانان میل جهان ندارد

دیوان حافظ – روشنی طلعت تو ماه ندارد

دیوان حافظ – دیدی ای دل که غم عشق دگربار چه کرد

دیوان حافظ – دل می‌رود ز دستم صاحب‌دلان خدا را

دیوان حافظ – به دام زلف تو دل مبتلای خویشتن است

دیوان حافظ – خوشتر ز عیش و صحبت و باغ و بهار چیست

دیوان حافظ – حسنت به اتفاق ملاحت جهان گرفت

دیوان حافظ – شنیده‌ام سخنی خوش که پیر کنعان گفت

دیوان حافظ – بنفشه دوش به گل گفت و خوش نشانی داد

دیوان حافظ – آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند

دیوان حافظ – صوفی بیا که آینه صافیست جام را

دیوان حافظ – نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد

دیوان حافظ – طایر دولت اگر باز گذاری بکند

دیوان حافظ – تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد

دیوان حافظ – سرو چمان من چرا میل چمن نمی‌کند

دیوان حافظ – روز هجران و شب فرقت یار آخر شد

دیوان حافظ – اگر روم ز پی‌اش فتنه‌ها برانگیزد

دیوان حافظ –  سحرم دولت بیدار به بالین آمد

دیوان حافظ – شراب و عیش نهان چیست کار بی‌بنیاد

دیوان حافظ – بعد از این دست من و دامن آن سرو بلند

دیوان حافظ – یا رب سببی ساز که یارم به سلامت

دیوان حافظ – تا ز میخانه و می نام و نشان خواهد بود

دیوان حافظ –  گر می‌فروش حاجت رندان روا کند

دیوان حافظ – به کوی میکده هر سالکی که ره دانست

دیوان حافظ – بیا که ترک فلک خوان روزه غارت کرد

دیوان حافظ – ای غایب از نظر به خدا می‌سپارمت

دیوان حافظ – غلام نرگس مست تو تاجدارانند

دیوان حافظ – خلوت گزیده را به تماشا چه حاجت است

دیوان حافظ – گفتم کی ام دهان و لبت کامران کنند

دیوان حافظ – ای فروغ ماه حسن‌، از روی رخشان شما

دیوان حافظ – زان یار دل‌نوازم شکری است با شکایت

دیوان حافظ – کنون که می‌دمد از بوستان نسیم بهشت

دیوان حافظ – قتل این خسته به شمشیر تو تقدیر نبود

دیوان حافظ – دلم جز مهر مه‌رویان طریقی بر نمی‌گیرد

دیوان حافظ – هر آن که جانب اهل خدا نگه دارد

دیوان حافظ – صبا به لطف بگو آن غزال رعنا را

دیوان حافظ – لعل سیراب به‌خون‌تشنه‌ لب یار من است

دیوان حافظ – سینه از آتش دل، در غم جانانه بسوخت