دیوان حافظ – به دام زلف تو دل مبتلای خویشتن است

دیوان حافظ – سال‌ها دل طلب جام جم از ما می‌کرد

دیوان حافظ – سر ارادت ما و آستان حضرت دوست

دیوان حافظ – شاهد آن نیست که مویی و میانی دارد

دیوان حافظ – اگر نه باده غم دل ز یاد ما ببرد

دیوان حافظ – ای شاهد قدسی، که کشد بند نقابت

دیوان حافظ – نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد

دیوان حافظ – سحر بلبل حکایت با صبا کرد

دیوان حافظ – واعظان کاین جلوه در محراب و منبر می‌کنند

دیوان حافظ – بنفشه دوش به گل گفت و خوش نشانی داد

دیوان حافظ – دانی که چنگ و عود چه تقریر می‌کنند

دیوان حافظ – اگر آن ترک شیرازی به‌‌ دست‌ آرد دل ما را

دیوان حافظ – خلوت گزیده را به تماشا چه حاجت است

دیوان حافظ – صوفی نهاد دام و سر حقه باز کرد

دیوان حافظ – بی مهر رخت روز مرا نور نماندست

دیوان حافظ – آن شب قدری که گویند اهل خلوت امشب است

دیوان حافظ – مطرب عشق عجب ساز و نوایی دارد

دیوان حافظ – بیا که ترک فلک خوان روزه غارت کرد

دیوان حافظ – صلاح کار کجا و من خراب کجا

دیوان حافظ – به سر جام جم آنگه نظر توانی کرد

دیوان حافظ – سحر چون خسرو خاور علم بر کوهساران زد

دیوان حافظ – شراب بی‌غش و ساقی خوش دو دام رهند

دیوان حافظ – ای هدهد صبا به سبا می‌فرستمت

دیوان حافظ – عکس روی تو چو در آینه جام افتاد

دیوان حافظ – پیش از اینت بیش از این اندیشه عشاق بود

دیوان حافظ – لعل سیراب به‌خون‌تشنه‌ لب یار من است

دیوان حافظ – الا یا ایها الساقی ادرکأسا و ناولها

دیوان حافظ – حسنت به اتفاق ملاحت جهان گرفت

دیوان حافظ – شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت

دیوان حافظ – جز آستان توام در جهان پناهی نیست

دیوان حافظ – زلفت هزار دل به یکی تاره مو ببست

دیوان حافظ –  سحرم دولت بیدار به بالین آمد

دیوان حافظ –  هر که را با خط سبزت سر سودا باشد

دیوان حافظ – جان بی‌جمال جانان میل جهان ندارد

دیوان حافظ – یا رب سببی ساز که یارم به سلامت

دیوان حافظ – یاد باد آن که نهانت نظری با ما بود

دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دیوان حافظ – روز هجران و شب فرقت یار آخر شد

دیوان حافظ – کس نیست که افتاده آن زلف دوتا نیست

دیوان حافظ – زاهد ظاهرپرست از حال ما آگاه نیست

دیوان حافظ – صوفی بیا که آینه صافیست جام را

دیوان حافظ – نه هر که چهره برافروخت دلبری داند

دیوان حافظ – بنال بلبل اگر با منت سر یاریست

دیوان حافظ –  در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد

دیوان حافظ – زاهد خلوت‌نشین دوش به میخانه شد

دیوان حافظ – بعد از این دست من و دامن آن سرو بلند

دیوان حافظ – ما را ز خیال تو چه پروای شراب است

دیوان حافظ – بتی دارم که گرد گل ز سنبل سایه‌بان دارد

دیوان حافظ – چو باد عزم سر کوی یار خواهم کرد

دیوان حافظ – ای نسیم سحر آرامگه یار کجاست