دیوان حافظ – نفس باد صبا مشک‌فشان خواهد شد

دیوان حافظ – دوش از جناب آصف پیک بشارت آمد

دیوان حافظ – من و انکار شراب این چه حکایت باشد

دیوان حافظ – بعد از این دست من و دامن آن سرو بلند

دیوان حافظ – کنون که بر کف گل جام باده صاف است

دیوان حافظ – بیا که قصر امل سخت سست‌بنیادست

دیوان حافظ – صبحدم مرغ چمن با گل نوخاسته گفت

دیوان حافظ – هر آن که جانب اهل خدا نگه دارد

دیوان حافظ – ساقیا برخیز و درده جام را

دیوان حافظ – رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند

دیوان حافظ – سال‌ها دل طلب جام جم از ما می‌کرد

دیوان حافظ – دل از من برد و روی از من نهان کرد

دیوان حافظ – ساقی بیا که یار ز رخ پرده برگرفت

دیوان حافظ – چو بشنوی سخن اهل دل، مگو که خطاست

دیوان حافظ – ساقی بیار باده که ماه صیام رفت

دیوان حافظ – چو باد عزم سر کوی یار خواهم کرد

دیوان حافظ – به سر جام جم آنگه نظر توانی کرد

دیوان حافظ – دلبر برفت و دلشدگان را خبر نکرد

دیوان حافظ – آن کس که به دست جام دارد

دیوان حافظ – صلاح کار کجا و من خراب کجا

دیوان حافظ – کلک مشکین تو روزی که ز ما یاد کند

دیوان حافظ – نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد

دیوان حافظ – نه هر که چهره برافروخت دلبری داند

دیوان حافظ – ماهم این هفته برون رفت و به چشمم سالی‌ست

دیوان حافظ – دل و دینم شد و دلبر به ملامت برخاست

دیوان حافظ – بنال بلبل اگر با منت سر یاریست

دیوان حافظ – مرا مهر سیه چشمان ز سر بیرون نخواهد شد

دیوان حافظ – در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد

دیوان حافظ – هر آن کو خاطر مجموع و یار نازنین دارد

دیوان حافظ – ما را ز خیال تو چه پروای شراب است

دیوان حافظ – کسی که حسن و خط دوست در نظر دارد

دیوان حافظ – صبا اگر گذری افتدت به کشور دوست

دیوان حافظ – دل من در هوای روی فرخ

دیوان حافظ – روزه یک سو شد و عید آمد و دل‌ها برخاست

دیوان حافظ – در این زمانه رفیقی که خالی از خلل است

دیوان حافظ – شاهدان گر دلبری زین سان کنند

دیوان حافظ – نقد صوفی نه همه صافی بی‌غش باشد

دیوان حافظ – خوش آمد گل وز آن خوش‌تر نباشد

دیوان حافظ – به آب روشن می عارفی طهارت کرد

دیوان حافظ – دیدی ای دل که غم عشق دگربار چه کرد

دیوان حافظ – بیا که ترک فلک خوان روزه غارت کرد

دیوان حافظ – به کوی میکده هر سالکی که ره دانست

دیوان حافظ – بتی دارم که گرد گل ز سنبل سایه‌بان دارد

دیوان حافظ – چه مستی است ندانم که رو به ما آورد

دیوان حافظ – در دیر مغان آمد، یارم قدحی در دست

دیوان حافظ – ای فروغ ماه حسن‌، از روی رخشان شما

دیوان حافظ – زان یار دل‌نوازم شکری است با شکایت

دیوان حافظ – گفتم کی ام دهان و لبت کامران کنند

دیوان حافظ – بلبلی خون دلی خورد و گلی حاصل کرد

دیوان حافظ – اگر چه عرض هنر پیش یار بی‌ادبیست