دیوان حافظ – دیدی که یار جز سر جور و ستم نداشت

دیوان حافظ – روشن از پرتو رویت نظری نیست که نیست

دیوان حافظ – حسب حالی ننوشتی و شد ایامی چند

دیوان حافظ – زلف‌آشفته و خوی‌کرده و خندان‌لب و مست

دیوان حافظ – دیدی ای دل که غم عشق دگربار چه کرد

دیوان حافظ – سال‌ها دل طلب جام جم از ما می‌کرد

دیوان حافظ – غلام نرگس مست تو تاجدارانند

دیوان حافظ – یا رب این شمع دل‌افروز ز کاشانه کیست

دیوان حافظ – دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود

دیوان حافظ – من و انکار شراب این چه حکایت باشد

دیوان حافظ – گفتم کی ام دهان و لبت کامران کنند

دیوان حافظ – سال‌ها دفتر ما در گرو صهبا بود

دیوان حافظ – خوش آمد گل وز آن خوش‌تر نباشد

دیوان حافظ – صلاح کار کجا و من خراب کجا

دیوان حافظ – دل و دینم شد و دلبر به ملامت برخاست

دیوان حافظ – اگر آن ترک شیرازی به‌‌ دست‌ آرد دل ما را

دیوان حافظ – بنفشه دوش به گل گفت و خوش نشانی داد

دیوان حافظ – خمی که ابروی شوخ تو در کمان انداخت

دیوان حافظ – ساقیا آمدن عید، مبارک بادت

دیوان حافظ – عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه‌سرشت

دیوان حافظ – الا یا ایها الساقی ادرکأسا و ناولها

دیوان حافظ – بیا که قصر امل سخت سست‌بنیادست

دیوان حافظ – لعل سیراب به‌خون‌تشنه‌ لب یار من است

دیوان حافظ –  هر که را با خط سبزت سر سودا باشد

دیوان حافظ – کنون که بر کف گل جام باده صاف است

دیوان حافظ – دوش از جناب آصف پیک بشارت آمد

دیوان حافظ – شاهدان گر دلبری زین سان کنند

دیوان حافظ – یاد باد آن که نهانت نظری با ما بود

دیوان حافظ – خواب آن نرگس فتان تو بی چیزی نیست

دیوان حافظ – راهی‌ست راه عشق که هیچش کناره نیست

دیوان حافظ – برو به کار خود ای واعظ این چه فریادست

دیوان حافظ – اگر نه باده غم دل ز یاد ما ببرد

دیوان حافظ – ساقی ار باده از این دست به جام اندازد

دیوان حافظ – نه هر که چهره برافروخت دلبری داند

دیوان حافظ – درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد

دیوان حافظ – به حسن و خلق و وفا کس به یار ما نرسد

دیوان حافظ – بعد از این دست من و دامن آن سرو بلند

دیوان حافظ – دل من در هوای روی فرخ

دیوان حافظ – شراب بی‌غش و ساقی خوش دو دام رهند

دیوان حافظ – صبا به لطف بگو آن غزال رعنا را

دیوان حافظ – ای شاهد قدسی، که کشد بند نقابت

دیوان حافظ – سر ارادت ما و آستان حضرت دوست

دیوان حافظ – یا رب سببی ساز که یارم به سلامت

دیوان حافظ –  هر که شد محرم دل در حرم یار بماند

دیوان حافظ –  سحرم دولت بیدار به بالین آمد

دیوان حافظ – خسروا گوی فلک در خم چوگان تو باد

دیوان حافظ – شراب و عیش نهان چیست کار بی‌بنیاد

دیوان حافظ – تویی که بر سر خوبان کشوری چون تاج

دیوان حافظ – مدامم مست می‌دارد نسیم جعد گیسویت

دیوان حافظ – دوستان دختر رز توبه ز مستوری کرد