دیوان حافظ – مطلب طاعت و پیمان و صلاح از من مست

دیوان حافظ – خیال روی تو در هر طریق همره ماست

دیوان حافظ – به کوی میکده هر سالکی که ره دانست

دیوان حافظ – بنفشه دوش به گل گفت و خوش نشانی داد

دیوان حافظ – یاد باد آن که سر کوی توام منزل بود

دیوان حافظ – نه هر که چهره برافروخت دلبری داند

دیوان حافظ – ساقی بیار باده که ماه صیام رفت

دیوان حافظ – بتی دارم که گرد گل ز سنبل سایه‌بان دارد

دیوان حافظ – کسی که حسن و خط دوست در نظر دارد

دیوان حافظ – روشنی طلعت تو ماه ندارد

دیوان حافظ –  دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند

دیوان حافظ – یاد باد آن که ز ما وقت سفر یاد نکرد

دیوان حافظ –  هر که را با خط سبزت سر سودا باشد

دیوان حافظ – عشق تو نهال حیرت آمد

دیوان حافظ – باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است

دیوان حافظ – دلی که غیب نمای است و جام جم دارد

دیوان حافظ – گر ز دست زلف مشکینت خطایی رفت رفت

دیوان حافظ – بلبلی برگ گلی خوش رنگ در منقار داشت

دیوان حافظ – دیدی که یار جز سر جور و ستم نداشت

دیوان حافظ – کنون که بر کف گل جام باده صاف است

دیوان حافظ – به دام زلف تو دل مبتلای خویشتن است

دیوان حافظ – سحر چون خسرو خاور علم بر کوهساران زد

دیوان حافظ – صبا به لطف بگو آن غزال رعنا را

دیوان حافظ – ستاره‌ای بدرخشید و ماه مجلس شد

دیوان حافظ – می‌دمد صبح و کله بست سحاب

دیوان حافظ – کلک مشکین تو روزی که ز ما یاد کند

دیوان حافظ – دیدی ای دل که غم عشق دگربار چه کرد

دیوان حافظ – آن ترک پری چهره که دوش از بر ما رفت

دیوان حافظ – گفتم کی ام دهان و لبت کامران کنند

دیوان حافظ – دل و دینم شد و دلبر به ملامت برخاست

دیوان حافظ – دوش از جناب آصف پیک بشارت آمد

دیوان حافظ – دلبر برفت و دلشدگان را خبر نکرد

دیوان حافظ – واعظان کاین جلوه در محراب و منبر می‌کنند

دیوان حافظ – بیا که ترک فلک خوان روزه غارت کرد

دیوان حافظ – دوستان دختر رز توبه ز مستوری کرد

دیوان حافظ – درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد

دیوان حافظ – دل من در هوای روی فرخ

دیوان حافظ – زلفت هزار دل به یکی تاره مو ببست

دیوان حافظ – اگر به مذهب تو خون عاشق است مباح

دیوان حافظ – صحن بستان ذوق بخش و صحبت یاران خوش است

دیوان حافظ – دارم امید عاطفتی از جناب دوست

دیوان حافظ – حسب حالی ننوشتی و شد ایامی چند

دیوان حافظ –  ای پسته تو خنده زده بر حدیث قند

دیوان حافظ – دل می‌رود ز دستم صاحب‌دلان خدا را

دیوان حافظ – کنون که می‌دمد از بوستان نسیم بهشت

دیوان حافظ – چو باد عزم سر کوی یار خواهم کرد

دیوان حافظ – در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد

دیوان حافظ – گل بی‌رخ یار خوش نباشد

دیوان حافظ – زاهد خلوت‌نشین دوش به میخانه شد

دیوان حافظ – روز وصل دوستداران یاد باد