دیوان حافظ – مرحبا ای پیک مشتاقان بده پیغام دوست

دیوان حافظ – صوفی بیا که آینه صافیست جام را

دیوان حافظ –  در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد

دیوان حافظ – تویی که بر سر خوبان کشوری چون تاج

دیوان حافظ – شراب و عیش نهان چیست کار بی‌بنیاد

دیوان حافظ – صبحدم مرغ چمن با گل نوخاسته گفت

دیوان حافظ – یاری اندر کس نمی‌بینیم یاران را چه شد

دیوان حافظ – روضه خلد برین خلوت درویشان است

دیوان حافظ – نفس باد صبا مشک‌فشان خواهد شد

دیوان حافظ – بعد از این دست من و دامن آن سرو بلند

دیوان حافظ – پیرانه سرم عشق جوانی به سر افتاد

دیوان حافظ – گفتم ای سلطان خوبان رحم کن بر این غریب

دیوان حافظ – اگر آن ترک شیرازی به‌‌ دست‌ آرد دل ما را

دیوان حافظ – خوش آمد گل وز آن خوش‌تر نباشد

دیوان حافظ – دل من در هوای روی فرخ

دیوان حافظ – دلی که غیب نمای است و جام جم دارد

دیوان حافظ – خوش است خلوت اگر یار یار من باشد

دیوان حافظ – روز هجران و شب فرقت یار آخر شد

دیوان حافظ – در دیر مغان آمد، یارم قدحی در دست

دیوان حافظ – خوشتر ز عیش و صحبت و باغ و بهار چیست

دیوان حافظ –  سحرم دولت بیدار به بالین آمد

دیوان حافظ – به ملازمان سلطان، که رساند این دعا را

دیوان حافظ – عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه‌سرشت

دیوان حافظ – بتی دارم که گرد گل ز سنبل سایه‌بان دارد

دیوان حافظ – دست در حلقه آن زلف دوتا نتوان کرد

دیوان حافظ – صبا اگر گذری افتدت به کشور دوست

دیوان حافظ – حال دل با تو گفتنم، هوس است

دیوان حافظ – ما را ز خیال تو چه پروای شراب است

دیوان حافظ – چو بشنوی سخن اهل دل، مگو که خطاست

دیوان حافظ – ای شاهد قدسی، که کشد بند نقابت

دیوان حافظ – ای غایب از نظر به خدا می‌سپارمت

دیوان حافظ – خلوت گزیده را به تماشا چه حاجت است

دیوان حافظ – کسی که حسن و خط دوست در نظر دارد

دیوان حافظ – دل از من برد و روی از من نهان کرد

دیوان حافظ – دانی که چنگ و عود چه تقریر می‌کنند

دیوان حافظ – گل در بر و می در کف و معشوق به کام است

دیوان حافظ – من و انکار شراب این چه حکایت باشد

دیوان حافظ – دل می‌رود ز دستم صاحب‌دلان خدا را

دیوان حافظ – بیا که قصر امل سخت سست‌بنیادست

دیوان حافظ – زان یار دل‌نوازم شکری است با شکایت

دیوان حافظ – کنون که می‌دمد از بوستان نسیم بهشت

دیوان حافظ – دل سراپرده محبت اوست

دیوان حافظ –  ای پسته تو خنده زده بر حدیث قند

دیوان حافظ – خسروا گوی فلک در خم چوگان تو باد

دیوان حافظ – عشق تو نهال حیرت آمد

دیوان حافظ – دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر ما

دیوان حافظ – شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت

دیوان حافظ – آن پیک نامور که رسید از دیار دوست

دیوان حافظ – مرا مهر سیه چشمان ز سر بیرون نخواهد شد

دیوان حافظ – دل ما به دور رویت ز چمن فراغ دارد