شاهنامه فردوسی –  لشكر كشيدن كاوس با رستم‏‏

 لشكر كشيدن كاوس با رستم

           دگر روز فرمود تا گيو و طوس            ببستند شبگير بر پيل كوس‏

         در گنج بگشاد و روزى بداد            سپه بر نشاند و بنه بر نهاد

         سپردار و جوشنوران صد هزار            شمرده بلشكرگه آمد سوار

         يكى لشكر آمد ز پهلو بدشت            كه از گرد ايشان هوا تيره گشت‏

         سراپرده و خيمه زد بر دو ميل            بپوشيد گيتى بنعل و بپيل‏

         هوا نيلگون گشت و كوه آبنوس            بجوشيد دريا ز آواز كوس‏

         همى رفت منزل بمنزل جهان            شده چون شب و روز گشته نهان‏

         درخشيدن خشت و ژوپين ز گرد            چو آتش پس پرده لاجورد

         ز بس گونه گونه سنان و درفش            سپرهاى زرّين و زرّينه كفش‏

         تو گفتى كه ابرى برنگ آبنوس            بر آمد بباريد زو سندروس‏

         جهان را شب و روز پيدا نبود            تو گفتى سپهر و ثريّا نبود

         ازينسان بشد تا در دژ رسيد            بشد خاك و سنگ از جهان ناپديد

         خروشى بلند آمد از ديدگاه            بسهراب گفتند كامد سپاه‏

         چو سهراب زان ديده آوا شنيد            بباره بيامد سپه بنگريد

         بانگشت لشكر بهومان نمود            سپاهى كه آن را كرانه نبود

         چو هومان ز دور آن سپه را بديد            دلش گشت پر بيم و دم در كشيد

         بهومان چنين گفت سهراب گرد            كه انديشه از دل ببايد سترد

         نبينى تو زين لشكر بيكران            يكى مرد جنگى و گرزى گران‏

         كه پيش من آيد به آوردگاه            گر ايدون كه يارى دهد هور و ماه‏

         سليحست بسيار و مردم بسى            سرافراز نامى ندانم كسى‏

         كنون من ببخت رد افراسياب            كنم دشت را همچو درياى آب‏

         بتنگى نداد ايچ سهراب دل            فرود آمد از باره شاداب دل‏

          يكى جام مى خواست از مى‏گسار            نكرد ايچ رنجه دل از كارزار

         و زانسو سراپرده شهريار            كشيدند بر دشت پيش حصار

         ز بس خيمه و مرد و پرده سراى            نماند ايچ بر دشت و بر كوه جاى

در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید
جستجوی واژه

لیست واژه‌ها (تعداد کل: 36,098)

کلروفرم

(کُ لُ رُ فُ) [ فر. ] (اِ.) مایعی است بی رنگ و بیهوش کننده به فرمول ۳ CHCl که از اثر استخلاف سه اتم ئیدروژن متان به وسیله سه اتم کلر بدست می‌آید. این ماده در پزشکی به ...

کلروفیل

(کُ لُ رُ) [ فر. ] (اِ.) ماده سبز رنگی در گیاهان که کار فتوسنتز را در یاخته انجام دهد، سبزینه (فره).

کلروپلاست

(کُ لُ رُ پِ) [ فر. ] (اِ.) دانه‌های ریز دارای سبزینه که در یاخته‌های گیاهی یافت می‌شود، سبزدیسه. (فره).

کلس

(کِ) [ معر. ] (اِ.) آهک زنده را گویند که عبارت از اکسید کلسیم به فرمول Cao (آهک زنده آهکی است که در نتیجه حرارت دادن به سنگ آهک (Ca 3 Co) در کوره بدست می‌آید).

کلسیم

(کَ یُ) [ فر. ] (اِ.) عنصری است با علامت شیمیایی CU، نرم و محلول در آب. در طبیعت به صورت سنگ‌های آهکی و مرمر وجود دارد این عنصر ماده اصلی سازنده استخوان، دندان، برگ درختان و صدف است.

کلف

(کَ لَ) [ ع. ] (اِ.) لکه، لکه‌هایی که بر روی ماه و خورشید دیده می‌شود.

کلف

(~.) (اِ.) = کلب. کلپ: منقار مرغ.

کلفت

(کُ فَ) [ ع. ] (اِ.)
۱- مشقت، رنج، زحمت، سختی.
۲- خدمتکار زن، کنیز.

کلفت

(کُ لُ) (ص.) ستبر، ضخیم. ؛ ~ بار کسی کردن سخنان تلخ و زننده به او گفتن.

کلفهشنگ

(کَ فَ شَ) (اِ.) استالاکتیت، قندیل یخی که در ایام زمستان در زیر ناودان‌ها بسته می‌شود. گلفهشنگ و کلفخشنگ و کلفهسنگ هم گویند.

کلل

(کَ لَ) (اِ.) پری که پادشاهان و دلیران در رزم و جوانان زیبا در بزم بر سر دستار و کلاه می‌زدند، جیغه، جغه.

کلم

(کَ لَ) (اِ.) یکی از سبزی‌ها که به مصرف غذایی می‌رسد و بر چند نوع است: کلم برگ، کلم سنگ یا قمری، کلم پیچ که حاوی مقدار زیادی ویتامین ث می‌باشد.

کلم

(کَ لِ) [ ع. ] (اِ.) ج. کلمه.

کلمات

(کَ لَ) [ ع. ] (اِ.) جِ کلمه.

کلمات قصار

(~ ق) [ ع. ] (اِمر.) جمله‌ها و عبارت‌های کوتاه و پندآموز.

کلماسنگ

(کَ سَ) (اِ.) فلاخن.

کلمن

(کَ مَ) [ معر. ] (اِ.) صورت چهارم از صور هشتگانه ابجدی.

کلمن

(کُ مَ) [ انگ. ] (اِ.) نام تجاری یخدان.

کلمه

(کَ لَ مَ یا مِ) [ ع. کلمه ] (اِ.)
۱- سخن، گفتار.
۲- یک جزو از کلام، لفظ معنی دار.
۳- مجموعه حروفی که یک واحد را تشکیل دهند در دستور زبان فارسی معمولاً کلمه را به نه بخش تقسیم کنند: ...

کلمه الله

(کَ لِ مَ هُ لْ لا) [ ع. ] (اِمر.)
۱- کلمه خدا.
۲- عیسی (ع).


دیدگاهتان را بنویسید