گفتار اندر آفرینش ماه
چراغست مر تيره شب را بسيچ ببد تا توانى تو هرگز مپيچ
چو سى روز گردش بپيمايدا شود تيره گيتى بدو روشنا
پديد آيد آنگاه باريك و زرد چو پشت كسى كو غم عشق خورد
چو بيننده ديدارش از دور ديد هم اندر زمان او شود ناپديد
دگر شب نمايش كند بيشتر ترا روشنايى دهد بيشتر
بدو هفته گردد تمام و درست بدان باز گردد كه بود از نخست
بود هر شبانگاه باريكتر بخورشيد تابنده نزديكتر
بدينسان نهادش خداوند داد بود تا بود هم بدين يك نهاد
(~.) [ ع - فا. ] (اِمر.) رییس منجمان.
(مُ جَ مِ) [ ع. ] (اِفا.) فسرده، یخ بسته، یخ زده.
(مَ جَ) [ معر. ] (اِ.) آلتی که در جنگ‌های قدیم برای پرتاب کردن سنگ یا گلوله‌های آتش مورد استفاده قرار می‌گرفت. ج. مناجیق.
(مَ جَ) (اِ.) نک منجنیق.
(مَ یا مُ) (اِ.)
۱- گوی‌های ریز شیشه‌ای که به لباس‌های زنانه می‌دوزند.
۲- ماهچه عَلَم، آنچه که بر سر علم و رایت نصب کنند.
۳- چتر، سایبان.
(مَ جَ) (اِ.) نوعی شعبده که عبارت است از بیرون جهانیدن پاره‌های آهن و سنگ ریزه از کاسه آب یا قلم از دوات.
(مُ جا) [ ع. ] (اِ.) پناه، جای نجات.
(مُ) [ ع. ] (اِفا.) نجات دهنده، رهایی - دهنده.
(مِ حَ) [ ع. منحه ] (اِ.) بخشش، عطا.
(مُ حَ دِ) [ ع. ] (اِفا.) فرودآینده.
(مُ حَ رِ) [ ع. ] (اِفا.) کج شده، به راه کج رونده.
(مُ حَ س) [ ع. ] (اِفا.) بریده شونده.
(مُ حَ ص) [ ع. ] (اِمف.) انحصار یافته، محدود و محصور شده.
(مُ حَ طّ) [ ع. ]
۱- (ص.) انحطاط یابنده، پست شونده.
۲- (ص.) پست، پایین.
(مُ حَ لّ) [ ع. ] (ص.)
۱- حل شده.
۲- در فارسی برچیده شده، نیست شده.
(مُ حَ) [ ع. ] (اِفا.) کج، خمیده. ؛خط ~ خطی است که نه راست باشد نه شکسته.
(مَ) [ ع. ] (اِمف.) تراشیده شده، نجاری شده.
(مَ) [ ع. ] (اِمف.) گلو بریده، نحر کرده شده.
(مَ) [ ع. ] (اِمف.) شوم، بدیمن.
(مَ) [ ع. ] (اِ مف.) سخن یا شعری که از دیگری باشد و به خود نسبت دهند.
