دیوان حافظ – کی شعر تر انگیزد خاطر که حزین باشد

کی شعر تر انگیزد خاطر که حزین باشد

کِی شعر تر انگیزد خاطر که حزین باشد
یک نکته از این معنی گفتیم و همین باشد

از لعلِ تو گر یابم انگشتریِ زنهار
صد مُلکِ سلیمانم در زیرِ نگین باشد

غمناک نباید بود از طعنِ حسود ای دل
شاید که چو وابینی خیرِ تو در این باشد

هر کاو نَکُنَد فهمی زین کِلکِ خیال‌انگیز
نقشش به حرام ار خود صورتگر چین باشد

جامِ می و خونِ دل هر یک به کسی دادند
در دایرهٔ قسمت اوضاع چنین باشد

در کارِ گلاب و گل حکمِ ازلی این بود
کاین شاهدِ بازاری وان پرده‌نشین باشد

آن نیست که حافظ را رندی بِشُد از خاطر
کـ‌این سابقهٔ پیشین تا روزِ پَسین باشد

شاهنامه فردوسی - آغاز داستان سهراب‏

حافظ, حافظ شیرازی, دیوان حافظ, دیوان حافظ شیرازی, شعر, شعر پارسی, شعر حافظ, شعر فارسی, غزل, غزل حافظ, غزلیات دیوان حافظ, فال حافظ, کی شعر تر انگیزد

بدون نظر

در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

غلط است این که گویند به دل رهست دل را
دل من ز غصه خون شد، دل تو خبر ندارد
«عرضی شیرازی»

دیوان حافظ – نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد

دیوان حافظ – به ملازمان سلطان، که رساند این دعا را

دیوان حافظ – بی مهر رخت روز مرا نور نماندست

دیوان حافظ – آن که رخسار تو را رنگ گل و نسرین داد

دیوان حافظ – روشنی طلعت تو ماه ندارد

دیوان حافظ – سال‌ها دل طلب جام جم از ما می‌کرد

دیوان حافظ – دلبر برفت و دلشدگان را خبر نکرد

دیوان حافظ – خوش است خلوت اگر یار یار من باشد

شاهنامه فردوسی – رشك بردن سلم بر ايرج

شاهنامه فردوسی – پادشاهی كيومرث

شاهنامه فردوسی – به زن خواستن كاوس سودابه دختر شاه هاماوران را

شاهنامه فردوسی – فرستادن فريدون منوچهر را به جنگ تور و سلم

شاهنامه فردوسی – پاسخ دادن فريدون پسران را

شاهنامه فردوسی – باز آمدن كاوس به ايران زمين و گسى كردن رستم را

شاهنامه فردوسی – آفرینش آفتاب

شاهنامه فردوسی – پرسيدن سهراب نام سرداران ايران را از هجير

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

کیوی

(اِ.) درختچه‌ای بالارونده از تیره‌ای نزدیک به تیره گل سرخیان با گل‌هایی نرم و شش گلبرگ و میوه‌ای تخم مرغی شکل که پوست آن نازک، کرکدار و قهوه‌ای رنگ است. میوه آن سرشار از ویتامین C می‌باشد.

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.