دیوان حافظ – روی تو کس ندید و هزارت رقیب هست

روی تو کس ندید و هزارت رقیب هست

رویِ تو کس ندید و هزارت رقیب هست
در غنچه‌ای هنوز و صدت عندلیب هست

گر آمدم به کوی تو چندان غریب نیست
چون من در آن دیار هزاران غریب هست

در عشق، خانقاه و خرابات فرق نیست
هر جا که هست پرتوِ رویِ حبیب هست

آن جا که کارِ صومعه را جلوه می‌دهند
ناقوسِ دِیرِ راهب و نامِ صلیب هست

عاشق که شد که یار به حالش نظر نکرد
ای خواجه درد نیست وگرنه طبیب هست

فریادِ حافظ این همه آخِر به هرزه نیست
هم قصه‌ای غریب و حدیثی عجیب هست

دیوان حافظ - گل در بر و می در کف و معشوق به کام است

حافظ, حافظ شیرازی, دیوان حافظ, دیوان حافظ شیرازی, روی تو کس ندید و هزارت رقیب هست, شعر, شعر پارسی, شعر حافظ, شعر فارسی, غزل, غزل حافظ, غزلیات دیوان حافظ, فال حافظ

بدون نظر

در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

معشوق عیان می‌گذرد بر تو ولیکن
اغیار همی‌بیند از آن بسته نقاب است
«حافظ»

دیوان حافظ – یاد باد آن که سر کوی توام منزل بود

دیوان حافظ – ای شاهد قدسی، که کشد بند نقابت

دیوان حافظ – منم که گوشه میخانه خانقاه من است

دیوان حافظ – گفتم کی ام دهان و لبت کامران کنند

دیوان حافظ – دمی با غم به سر بردن جهان یک سر نمی‌ارزد

دیوان حافظ – در نظربازی ما بی‌خبران حیرانند

دیوان حافظ – به حسن و خلق و وفا کس به یار ما نرسد

دیوان حافظ – یاری اندر کس نمی‌بینیم یاران را چه شد

شاهنامه فردوسی – باز آمدن كاوس به ايران زمين و گسى كردن رستم را

شاهنامه فردوسی – رسيدن زال به يارى مهراب

شاهنامه فردوسی – خوان چهارم كشتن زنى جادو را

شاهنامه فردوسی – رفتن فريدون به جنگ ضحاك

شاهنامه فردوسی – پادشاهى هوشنگ چهل سال بود

شاهنامه فردوسی – گفتار اندر زادن رستم

شاهنامه فردوسی – خواليگرى كردن ابليس

شاهنامه فردوسی – خوان هفتم كشتن رستم ديو سپيد را

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

پرندگان

(پَ رَ دِ) (اِ.) جِ پرنده ؛ رده بزرگی از شاخه ذی فقاران که خون گرمند و بدنشان دارای حرارت ثابتی است و اندام‌های جلو آن‌ها به علت پرواز در هوا به صورت بال درآمده و بدنشان نیز پوشیده از پر می‌باشد، طیور.

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.