دیوان حافظ – روز وصل دوستداران یاد باد

روز وصلِ دوستداران یاد باد
یاد باد آن روزگاران، یاد باد

کامم از تلخیِ غم چون زهر گشت
بانگِ نوشِ شادخواران یاد باد

گر چه یاران فارِغَند از یادِ من
از من ایشان را هزاران یاد باد

مبتلا گشتم در این بند و بلا
کوشش آن حق‌گزاران یاد باد

گر چه صد رود است در چشمم مُدام
زنده رودِ باغ‌ِ کاران یاد باد

رازِ حافظ بعد از این ناگفته ماند
ای دریغا رازداران یاد باد

دیوان حافظ – روز وصل دوستداران یاد باد

روز وصل دوستداران یاد باد

دیوان حافظ – نقدها را بود آیا که عیاری گیرند

دیوان حافظ – نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد

دیوان حافظ – زاهد ظاهرپرست از حال ما آگاه نیست

دیوان حافظ – صوفی نهاد دام و سر حقه باز کرد

دیوان حافظ – دمی با غم به سر بردن جهان یک سر نمی‌ارزد

دیوان حافظ – شاهد آن نیست که مویی و میانی دارد

دیوان حافظ – صوفی ار باده به اندازه خورد نوشش باد

دیوان حافظ – غلام نرگس مست تو تاجدارانند

شاهنامه فردوسی – اندر خواب ديدن ضحاك فريدون را

شاهنامه فردوسی – رفتن هوشنگ و گيومرت به جنگ ديو سياه

شاهنامه فردوسی – نامه نوشتن كاوس نزديك شاه مازندران

شاهنامه فردوسی – رفتن كى‏ كاوس به مازندران

شاهنامه فردوسی – رزم كاوس با شاه هاماوران

شاهنامه فردوسی – آفرینش مردم

شاهنامه فردوسی – تباه شدن روزگار جمشيد

شاهنامه فردوسی – رزم رستم با تورانيان‏‏

فرهنگ معین

بالابلند

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ