دیوان حافظ – روز وصل دوستداران یاد باد

روز وصلِ دوستداران یاد باد
یاد باد آن روزگاران، یاد باد

کامم از تلخیِ غم چون زهر گشت
بانگِ نوشِ شادخواران یاد باد

گر چه یاران فارِغَند از یادِ من
از من ایشان را هزاران یاد باد

مبتلا گشتم در این بند و بلا
کوشش آن حق‌گزاران یاد باد

گر چه صد رود است در چشمم مُدام
زنده رودِ باغ‌ِ کاران یاد باد

رازِ حافظ بعد از این ناگفته ماند
ای دریغا رازداران یاد باد

دیوان حافظ – روز وصل دوستداران یاد باد

روز وصل دوستداران یاد باد

دیوان حافظ – تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد

دیوان حافظ – آن ترک پری چهره که دوش از بر ما رفت

دیوان حافظ – ای نسیم سحر آرامگه یار کجاست

دیوان حافظ – صبا به لطف بگو آن غزال رعنا را

دیوان حافظ – مرا مهر سیه چشمان ز سر بیرون نخواهد شد

دیوان حافظ – درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد

دیوان حافظ – رو بر رهش نهادم و بر من گذر نکرد

دیوان حافظ – یاد باد آن که نهانت نظری با ما بود

شاهنامه فردوسی – پادشاهى ضحاك هزار سال بود

شاهنامه فردوسی – ديدن فريدون دختران جمشيد را

شاهنامه فردوسی – پادشاهى نوذر

شاهنامه فردوسی – خوان دوم يافتن رستم چشمه آب

شاهنامه فردوسی – كشته شدن ايرج بر دست برادران‏

شاهنامه فردوسی – اندرز كردن منوچهر پسرش را

شاهنامه فردوسی – آفرینش مردم

شاهنامه فردوسی – خوان چهارم كشتن زنى جادو را

فرهنگ معین

باشه

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ