دیوان حافظ – روز وصل دوستداران یاد باد

روز وصلِ دوستداران یاد باد
یاد باد آن روزگاران، یاد باد

کامم از تلخیِ غم چون زهر گشت
بانگِ نوشِ شادخواران یاد باد

گر چه یاران فارِغَند از یادِ من
از من ایشان را هزاران یاد باد

مبتلا گشتم در این بند و بلا
کوشش آن حق‌گزاران یاد باد

گر چه صد رود است در چشمم مُدام
زنده رودِ باغ‌ِ کاران یاد باد

رازِ حافظ بعد از این ناگفته ماند
ای دریغا رازداران یاد باد

دیوان حافظ – روز وصل دوستداران یاد باد

روز وصل دوستداران یاد باد

دیوان حافظ – نقد صوفی نه همه صافی بی‌غش باشد

دیوان حافظ – بعد از این دست من و دامن آن سرو بلند

دیوان حافظ – یا رب سببی ساز که یارم به سلامت

دیوان حافظ – صبا اگر گذری افتدت به کشور دوست

دیوان حافظ – ای غایب از نظر به خدا می‌سپارمت

دیوان حافظ – گداخت جان که شود کار دل تمام و نشد

دیوان حافظ – دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند

دیوان حافظ – راهی بزن که آهی بر ساز آن توان زد

شاهنامه فردوسی – درمان كردن ضحاك

شاهنامه فردوسی – آفرینش آفتاب

شاهنامه فردوسی – راى زدن سام با موبدان بر كار زال

شاهنامه فردوسی – ديدن فريدون دختران جمشيد را

شاهنامه فردوسی – آمدن رستم نزديك شاه مازندران به پيغمبرى

شاهنامه فردوسی – آگاهى يافتن سيندخت از كار رودابه

شاهنامه فردوسی – لشكر كشيدن زال سوى افراسياب

شاهنامه فردوسی – آوردن رستم كی‏قباد را از كوه البرز

فرهنگ معین

دامپزشک

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ