دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد
گفتا شراب نوش و غمِ دل بِبَر ز یاد

گفتم به باد می‌دهدم باده نام و ننگ
گفتا قبول کن سخن و هر چه باد، باد

سود و زیان و مایه چو خواهد شدن ز دست
از بهر این معامله غمگین مباش و شاد

بادت به دست باشد اگر دل نهی به هیچ
در معرضی که تخت سلیمان رَوَد به باد

حافظ گرت ز پندِ حکیمان مَلالت است
کوته کنیم قصه، که عمرت دراز باد

شاهنامه فردوسی - بند كردن فريدون ضحاك را

حافظ, حافظ شیرازی, دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد, دیوان حافظ, دیوان حافظ شیرازی, شعر, شعر پارسی, شعر حافظ, شعر فارسی, غزل, غزل حافظ, غزلیات دیوان حافظ, فال حافظ

بدون نظر

در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

من همان دم که وضو ساختم از چشمه عشق
چارتکبیر زدم یک سره بر هر چه که هست
«حافظ»

دیوان حافظ – دیدی که یار جز سر جور و ستم نداشت

دیوان حافظ – اگر نه باده غم دل ز یاد ما ببرد

دیوان حافظ – دلبر برفت و دلشدگان را خبر نکرد

دیوان حافظ – مژده ای دل که دگر باد صبا بازآمد

دیوان حافظ – سینه از آتش دل، در غم جانانه بسوخت

دیوان حافظ – دوستان دختر رز توبه ز مستوری کرد

دیوان حافظ – در این زمانه رفیقی که خالی از خلل است

دیوان حافظ – دل من در هوای روی فرخ

شاهنامه فردوسی – مردانگى منوچهر و سپاه او در جنگ با تور

شاهنامه فردوسی – رفتن ايرج به نزد برادران

شاهنامه فردوسی – گفتار اندر زادن دختر ايرج‏‏

شاهنامه فردوسی – پادشاهى ضحاك هزار سال بود

شاهنامه فردوسی – راى زدن سام با موبدان بر كار زال

شاهنامه فردوسی – خوان سوم جنگ رستم با اژدها

شاهنامه فردوسی – نامه كاوس به رستم و خواندن او از زابلستان‏‏

شاهنامه فردوسی – پادشاهى زوطهماسپ

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

بازوبند

(بَ) (اِمر.)
۱- النگویی که به جای مچ بر بازو می‌بندند.
۲- نواری که به نشانه عزا، داشتن مأموریت ویژه، عضویت در جایی یا داشتن مقامی در ورزش به بازو می‌بندند.
۳- دعا یا قرانی که بر بازو می‌بندند، تعویذ.
۴- نوعی زره بازو.

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.