دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد
گفتا شراب نوش و غمِ دل بِبَر ز یاد

گفتم به باد می‌دهدم باده نام و ننگ
گفتا قبول کن سخن و هر چه باد، باد

سود و زیان و مایه چو خواهد شدن ز دست
از بهر این معامله غمگین مباش و شاد

بادت به دست باشد اگر دل نهی به هیچ
در معرضی که تخت سلیمان رَوَد به باد

حافظ گرت ز پندِ حکیمان مَلالت است
کوته کنیم قصه، که عمرت دراز باد

شاهنامه فردوسی - آگه شدن منوچهر از كار سام و زال زر

حافظ, حافظ شیرازی, دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد, دیوان حافظ, دیوان حافظ شیرازی, شعر, شعر پارسی, شعر حافظ, شعر فارسی, غزل, غزل حافظ, غزلیات دیوان حافظ, فال حافظ

بدون نظر

در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

تختهٔ مشق نقشها کرده است
همچو آیینه، لوح ساده مرا
«صائب تبریزی»

دیوان حافظ – گر می‌فروش حاجت رندان روا کند

دیوان حافظ – زاهد ظاهرپرست از حال ما آگاه نیست

دیوان حافظ – آن پیک نامور که رسید از دیار دوست

دیوان حافظ – شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت

دیوان حافظ – دمی با غم به سر بردن جهان یک سر نمی‌ارزد

دیوان حافظ – اگر آن ترک شیرازی به‌‌ دست‌ آرد دل ما را

دیوان حافظ – در نظربازی ما بی‌خبران حیرانند

دیوان حافظ – خواب آن نرگس فتان تو بی چیزی نیست

شاهنامه فردوسی – پاسخ دادن فريدون پسران را

شاهنامه فردوسی – پژوهش كردن موبدان از زال

شاهنامه فردوسی – داستان جنگ هفت گردان‏

شاهنامه فردوسی – پاسخ دادن شاه يمن جندل را

شاهنامه فردوسی – پيام فرستادن پسران نزد فريدون

شاهنامه فردوسی – كشته شدن اغريرث به دست برادر

شاهنامه فردوسی – پرسيدن سهراب نام سرداران ايران را از هجير

شاهنامه فردوسی – زادن سهراب از مادرش تهمينه‏

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

باربند

(بَ) (اِمر.)
۱- شبکه‌ای معمولاً فلزی که روی سقف اتومبیل‌های غیرباری نصب می‌کنند و روی آن بار می‌گذارند.
۲- نوار یا ریسمانی که با آن بار را می‌بندند.
۳- طویله یا اصطبل بی سقف که چهارپایان بارکش را در آن جا می‌بندند، بهاربند.

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.