دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد
گفتا شراب نوش و غمِ دل بِبَر ز یاد

گفتم به باد می‌دهدم باده نام و ننگ
گفتا قبول کن سخن و هر چه باد، باد

سود و زیان و مایه چو خواهد شدن ز دست
از بهر این معامله غمگین مباش و شاد

بادت به دست باشد اگر دل نهی به هیچ
در معرضی که تخت سلیمان رَوَد به باد

حافظ گرت ز پندِ حکیمان مَلالت است
کوته کنیم قصه، که عمرت دراز باد

دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دیوان حافظ – باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است

دیوان حافظ – به ملازمان سلطان، که رساند این دعا را

دیوان حافظ – یاد باد آن که سر کوی توام منزل بود

دیوان حافظ – دل ما به دور رویت ز چمن فراغ دارد

دیوان حافظ – به آب روشن می عارفی طهارت کرد

دیوان حافظ – در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد

دیوان حافظ – بلبلی خون دلی خورد و گلی حاصل کرد

دیوان حافظ – غلام نرگس مست تو تاجدارانند

شاهنامه فردوسی – پيام فرستادن رستم به نزد شاه هاماوران

شاهنامه فردوسی – آفرینش آفتاب

شاهنامه فردوسی – راى زدن رستم با كى‏ قباد

شاهنامه فردوسی – خواليگرى كردن ابليس

شاهنامه فردوسی – آمدن تهمينه دختر شاه سمنگان به نزد رستم‏‏‏

شاهنامه فردوسی – پادشاهى منوچهر صد و بيست سال بود

شاهنامه فردوسی – جنگ نوذر با افراسياب سديگر بار

شاهنامه فردوسی – آگاهى يافتن زال از مرگ نوذر

فرهنگ معین

اندیویدوالیسم

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ