دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد
گفتا شراب نوش و غمِ دل بِبَر ز یاد

گفتم به باد می‌دهدم باده نام و ننگ
گفتا قبول کن سخن و هر چه باد، باد

سود و زیان و مایه چو خواهد شدن ز دست
از بهر این معامله غمگین مباش و شاد

بادت به دست باشد اگر دل نهی به هیچ
در معرضی که تخت سلیمان رَوَد به باد

حافظ گرت ز پندِ حکیمان مَلالت است
کوته کنیم قصه، که عمرت دراز باد

دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دیوان حافظ – نه هر که چهره برافروخت دلبری داند

دیوان حافظ – ساقیا برخیز و درده جام را

دیوان حافظ – روضه خلد برین خلوت درویشان است

دیوان حافظ – کنون که می‌دمد از بوستان نسیم بهشت

دیوان حافظ – ساقی ار باده از این دست به جام اندازد

دیوان حافظ – اگر به مذهب تو خون عاشق است مباح

دیوان حافظ – نقدها را بود آیا که عیاری گیرند

دیوان حافظ – جان بی‌جمال جانان میل جهان ندارد

شاهنامه فردوسی – پادشاهى هوشنگ چهل سال بود

شاهنامه فردوسی – پادشاهى دادن سام زال را

شاهنامه فردوسی – پادشاهى زوطهماسپ

شاهنامه فردوسی – پادشاهى فريدون پانصد سال بود

شاهنامه فردوسی – فرستادن افراسياب بارمان و هومان را به نزديك سهراب‏

شاهنامه فردوسی – راى زدن زال با موبدان در كار رودابه

شاهنامه فردوسی – رزم بارمان و قباد و كشته شدن قباد

شاهنامه فردوسی – پاسخ دادن فريدون پسران را

فرهنگ معین

اندک اندک

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ