دوستان دخترِ رَز توبه ز مستوری کرد
شد سویِ محتسب و کار به دستوری کرد
آمد از پرده به مجلس عَرَقَش پاک کنید
تا نگویند حریفان که چرا دوری کرد
مژدگانی بده ای دل که دگر مطربِ عشق
راهِ مستانه زد و چارهٔ مخموری کرد
نه به هفت آب، که رنگش به صد آتش نرود
آن چه با خرقهٔ زاهد، مِی انگوری کرد
غنچهٔ گُلبُنِ وصلم ز نسیمش بِشِکُفت
مرغ خوشخوان طرب از برگِ گلِ سوری کرد
حافظ افتادگی از دست مده زان که حسود
عِرض و مال و دل و دین در سرِ مغروری کرد
زاهد ایمن مشو از بازی غیرت زنهار
که ره از صومعه تا دیر مغان این همه نیست
«حافظ»
(~. رَ تَ) (مص ل.) تلف شدن، ضایع گشتن.
(~. رَ تَ یا تِ) (ص مف.) نابود شده.
(~. تَ) (مص م.) خراب کردن.
(~. دِ سَ. نِ دَ) (مص م.) دلسرد کردن، نومید ساختن.
(بَ. خُ. بَ تَ) (مص ل.) به خود نسبت دادن، تظاهر کردن.
(بَ. دَ. نِ شَ تِ)(ص.) محتاج، نیازمند.
(بَ دَ) (ق.) حاضر، آماده.
(بُ. زَ دَ) (مص م.) برهم زدن و زیر و رو کردن ورق‌ها پیش از بازی.
(بَ. سَ. مَ دَ)(مص ل.)
۱- غلبه یافتن، پیروز شدن.
۲- به پایا ن رسیدن.
۳- برتری یافتن.
(~. سَ. وَ دَ) (مص م.) برتر داشتن.
(~. سَ)(حر اض.)علاوه بر، اضافه بر.
(بَ. کَ. زَ دَ) (مص ل.)
۱- به او اعتناء کردن، به او توجه کردن.
۲- یورش بردن، حمله کردن.
(~. کَ. گِ رِ تَ) (مص ل.) او را مقصر دانستن.
(بَ. گَ دَ. گِ رِ تَ)(مص م.) به عهد گرفتن.
(بَ) [ ع. ] (مص م.) خلق کردن، آفریدن، از عدم به وجود آوردن.
(بُ) [ ع. ]
۱- (مص ل.) به شدن، نیک شدن، شفا یافتن از مرض.
۲- (اِ مصِ.) بهی، بهبود.
(بَ. دَ) (مص ل.) استراحت کردن، آسایش یافتن.
(~. شُ تَ) (مص ل.) خشمگین شدن، غضبناک گردیدن.
(~. مَ دَ) (مص ل.)
۱- بالا آمدن.
۲- طلوع کردن.
۳- طول کشیدن.
۴- بالغ شدن.
۵- روا شدن.
۶- حاصل شدن
۷- گذشتن.
۸- توان مقابله و رویارویی داشتن.
(~. وَ یا وُ) (مص مر.) تخمین زدن، تعیین ارزش چیزی بطور تقریبی.
