دیوان حافظ – درد ما را نیست درمان الغیاث

دردِ ما را نیست درمان الغیاث
هجرِ ما را نیست پایان الغیاث

دین و دل بردند و قَصدِ جان کنند
الغیاث از جورِ خوبان، الغیاث

در بهایِ بوسه‌ای جانی طلب
می‌کنند این دلسِتانان الغیاث

خونِ ما خوردند این کافَردلان
ای مسلمانان چه درمان؟ الغیاث

هم‌چو حافظ روز و شب بی‌خویشتن
گَشته‌ام سوزان و گریان الغیاث

دیوان حافظ – درد ما را نیست درمان الغیاث

درد ما را نیست درمان الغیاث

دیوان حافظ – صبا وقت سحر بویی ز زلف یار می‌آورد

دیوان حافظ – دانی که چنگ و عود چه تقریر می‌کنند

دیوان حافظ – جان بی‌جمال جانان میل جهان ندارد

دیوان حافظ – دل من در هوای روی فرخ

دیوان حافظ – ساقی ار باده از این دست به جام اندازد

دیوان حافظ – نقدها را بود آیا که عیاری گیرند

دیوان حافظ – دل سراپرده محبت اوست

دیوان حافظ – کس نیست که افتاده آن زلف دوتا نیست

مقدمه شاهنامه فردوسی

شاهنامه فردوسی – لشكر كشيدن زال سوى افراسياب

شاهنامه فردوسی – پادشاهى هوشنگ چهل سال بود

شاهنامه فردوسی – بخش كردن فريدون جهان را بر پسران

شاهنامه فردوسی – باز آمدن كاوس به ايران زمين و گسى كردن رستم را

شاهنامه فردوسی – درمان كردن ضحاك

شاهنامه فردوسی – پادشاهى منوچهر صد و بيست سال بود

شاهنامه فردوسی – تاخته كردن شماساس و خزروان به زابلستان

فرهنگ معین

پایه

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ