(وَ عِ یا عَ) [ ع. ودیعه ] (اِ.) نک. ودیعت.

(وُ دِّ یَُ) [ ع. ودیه ] (اِ.) کنایه از: زوجه، زن.

(~.) [ په. ] (اِ.)
۱- بغل، پهلو.
۲- سینه.
۳- کمر.

(و) (اِ.) (عا.) سخن بی معنی. ؛ شرُ ~حرف مفت، سخن بی معنی.

(~.)
۱- (حر.) حرف شرط، مخفف و اگر.
۲- (اِ.) طرف، جانب.
۳- پسوندی است که به اسم می‌پیوندد و دارندگی را می‌رساند:بارور، تاج ور، کینه ور.
۴- پیشوندی است که بر سر افعال درآید به معنی بر: ورآمدن، ورافتادن.
۵- بر سر اسماء (ریشه ...

(~.) [ په. ] (اِ.) در ایران باستان در محاکمه‌های مبهم و مشکل دو طرف دعویی را مورد آزمایش (ور) قرار می‌دادند و آن دو گونه بوده‌است:
۱- ور گرم (گذشتن از آتش). ور سرد (خوردن سوگند) و آن ...

(~.) (اِ.) گرمی، حرارت.

(وَ) (اِ.) تخته‌ای که در مکتب‌های قدیم معلمان روی آن به شاگردان تعلیم می‌دادند، سبق.

(وَ. مَ دَ) (مص ل.)
۱- (عا.) کنده شدن، جدا شدن.
۲- آماده شدن خمیر برای پخت نان.
۳- برآمدن، مقابله کردن.
۴- چاق شدن.

(وَ. اُ دَ) (مص ل.) (عا.) از مد افتادن، منسوخ شدن.

(وَ. رَ تَ) (مص ل.) بازی بازی کردن، با چیزی خود را مشغول کردن.

(وِ. زَ دَ) (مص ل.) (عا.) پرحرفی کردن، وراجی کردن.

(وَ) [ ع. ] (ق.) عقب، پس، پشت.

(وُ رّ) [ ع. ] (اِ.) جِ وارث.

(وَ ثَ) [ ع. وراثه ] (مص م.) ارث بردن.

(وِ رّ) (ص.) (عا.) پُر حرف، روده دراز.

(وُ) (اِ.) گراز، خوک نر.

(وَ)(اِ.)۱ - شعله آتش.
۲- روشن، فروغ.

(وَ رّ) [ ع. ] (ص.)
۱- کاغذفروش.
۲- نویسنده.

(وَ) (اِ.)
۱- سهل و آسان.
۲- کمی و نقصان در وزن یا اندازه چیزی.