جمالت آفتابِ هر نظر باد
ز خوبی رویِ خوبت خوبتر باد
هُمای زلفِ شاهین شهپرت را
دلِ شاهانِ عالم زیرِ پَر باد
کسی کو بستهٔ زلفت نباشد
چو زلفت درهم و زیر و زبر باد
دلی کو عاشقِ رویت نباشد
همیشه غرقه در خونِ جگر باد
بُتا چون غَمزهات ناوَک فشاند
دلِ مجروحِ من پیشش سپر باد
چو لعل شکَّرینَت بوسه بخشد
مذاقِ جانِ من زو پُرشکَر باد
مرا از توست هر دم تازه عشقی
تو را هر ساعتی حُسنی دگر باد
به جان مشتاق روی توست حافظ
تو را در حالِ مشتاقان نظر باد
حافظ چه مینهی دل تو در خیال خوبان
کی تشنه سیر گردد از لمعه سرابی
«حافظ»
(تَ) [ په. ] (مص ل.) یاد دادن و یاد گرفتن.
(تِ) (ص مف.)۱ - یاد گرفته، تعلیم گرفته.
۲- مؤدب، فرهیخته.
۳- عادت کرده.
۴- دست آموز.
۵- مطیع.
(~. کَ دَ) (مص م.) عادت دادن.
(دَ) (مص م.)
۱- ساختن، آراستن.
۲- جادادن گوهر در انگشتر.
۳- به نخ کشیدن گوهرها و مهرهها.
۴- زینت دادن.
۵- آماده.
(دِ) (ص مف.) آراسته، مزین، زینت یافته.
(نِ) (اِ.) شهریه.
(زِ) [ په. ] (اِمص.)۱ - یاد دادن.
۲- تعلیم، تربیت.
(زِ) (ص نسب.)۱ - تعلیمی.
۲- دوستدار آموختن.
(زِ) (اِ.) کسی که در دانشگاه یا مدرسه عالی تدریس میکند و مقامش پایین تر از استادیار است.
(زَ دِ) (ص فا.)
۱- معلم.
۲- کسی که از دیگری میآموزد.
(زِ) (اِ.) درس، یک واحد آموزشی.
(زْ یا زِ) [ په. ] (ص.)
۱- معلم.
۲- معلم مدرسه ابتدایی.
۳- اندرزگوی.
۴- پرورنده، مربی.
(زِ یا زْ) (اِمر.)مجموعهای از واحدهای درسی که تشکیل یک رشته تحصیلی را میدهند و میتوان در آن رشته درجه دانشگاهی گرفت.
(اِ.) نک آماق.
(لُ) [ معر. ] (اِ.) نشاسته، نشا.
(ص.) پر، مملو، لبالب.
[ فر. ] (اِ.) گازی است بی رنگ، با بوی تند و اشک آور که در آب حل میشود.
(مُ) [ انگ. ] (اِ.) داروی ضد باکتری از دسته پنی سیلینها.
(پِ) [ فر. ] (اِ.) واحدی برای اندازه - گیری شدت جریان برق. ؛ ~ کسی بالا رفتن کنایه از: خشمگین شدن وی.
(~. سَ) [ فر - فا. ] اسبابی برای اندازه گیری شدت جریان الکتریکی مستقیم و متناوب که معمولاً برحسب آمپر یا میلی آمپر یا میکروآمپر درجه بندی میشود.
