رفتن فريدون به جنگ ضحاك
فريدون بخورشيد بر برد سر كمر تنگ بستش بكين پدر
برون رفت خرّم بخرداد روز بنيك اختر و فال گيتى فروز
سپاه انجمن شد بدرگاه او بابر اندر آمد سر گاه او
بپيلان گردون كش و گاوميش سپه را همى توشه بردند پيش
كيانوش و پر مايه بر دست شاه چو كهتر برادر ورا نيك خواه
همى رفت منزل بمنزل چو باد سرى پر ز كينه دلى پر ز داد
باروند رود اندر آورد روى چنانچون بود مرد ديهيم جوى
اگر پهلوانى ندانى زبان بتازى تو اروند را دجله خوان
دگر منزل آن شاه آزاد مرد لب دجله و شهر بغداد كرد
از گلوی خود بریدن وقت حاجت همت است
ورنه هر كس وقت سیری پیش سگ نان افكند
«صائب تبربزی»
(پِ یا پَ هِ)(اِمص.)
۱- جست و جو، تحقیق.
۲- تحقیقات علمی و بازخواست.
۳- مؤاخذه.
۴- خبر، خبر داشتن.
(پِ یا پَ هَ دِ) (ص فا.)
۱- جست و جو کننده.
۲- کارآگاه، خبرچین.
۳- خردمند، دانا.
(پِ دَ) [ په. ] (مص ل.)
۱- جست و جو کردن.
۲- بازپرسیدن.
۳- خواستن، طلب کردن.
(پَ) (اِ.) اصرار، الحاح.
(پَ) (ص.) چرکین، پلید.
(~.) (ص.)
۱- بی هنر.
۲- خودپسند.
۳- پله، پله‌های نردبان.
(پُ) (اِ.) (عا.)
۱- یک بار کشیدن سیگار و چپق.
۲- برجستن و فروجستن.
(~.) (اِ.)
۱- گنده و درشت.
۲- جامه سخت و درشت.
(پِ) (اِ.) بند انگشت دست یا پا.
(پَ) (اِ.) وزغ، قورباغه.
(پَ کُ پُ) (اِمر.) (عا.)
۱- ریخت، شکل، هیأت ظاهری، وجنات (زشت)، بد پک وپوز.
۲- دهان و اطراف آن.
(پَ کُ پَ) (اِمر.) سینه و قسمت راست و چپ آن.
(پَ کَ) (ص.) (عا.) افسرده، نومید.
(پَ مَ) (اِ.)
۱- دوشاب، شیره، دبس.
۲- شراب.
(پَ کَ) (اِ.) نک ارزن.
(پَ کَ) (اِ.) نان، خبز.
(پَ نَ یا نِ) (ص.) مردم فربه کوتاه بالا، خپله.
(پَ) (اِ.) تالاری باشد که بر بالا خانه سازند.
(پَ) (اِ.)
۱- پتک آهنگران.
۲- نرده جلو ایوان.
(پَ کِ) [ انگ. ] (اِ.)
۱- دستگاهی برای تولید آب گرم.
۲- بسته نرم افزاری کامپیوتر.
