رفتن فريدون به جنگ ضحاك
فريدون بخورشيد بر برد سر كمر تنگ بستش بكين پدر
برون رفت خرّم بخرداد روز بنيك اختر و فال گيتى فروز
سپاه انجمن شد بدرگاه او بابر اندر آمد سر گاه او
بپيلان گردون كش و گاوميش سپه را همى توشه بردند پيش
كيانوش و پر مايه بر دست شاه چو كهتر برادر ورا نيك خواه
همى رفت منزل بمنزل چو باد سرى پر ز كينه دلى پر ز داد
باروند رود اندر آورد روى چنانچون بود مرد ديهيم جوى
اگر پهلوانى ندانى زبان بتازى تو اروند را دجله خوان
دگر منزل آن شاه آزاد مرد لب دجله و شهر بغداد كرد
ساقی و مطرب و می جمله مهیاست ولی
عیش بی یار مهیا نشود یار کجاست؟
«حافظ»
(~.) (ص مر.) هر جسم پشت برآمده مانند ماهی.
(~ِ نِ) (ص.) کنایه از: کسی که دارای شغل دفتری است.
(~. نَ دَ) (مص ل.) پشت دادن، استناد.
(~. نِ) (حامص.) نوشتن در پشت سند برای انتقال آن به دیگری.
(پُ تِ. زَ دَ) (مص م.)
۱- به پشت پای کسی زدن تا بر زمین افتد.
۲- ترک کردن، رها کردن.
(پُ) (ص نسب.) هیز، مخنّث.
(پُ) (اِمر.) پایداری، همت.
(~. تَ) (مص ل.) همت داشتن.
(~. گَ) (حامص.)
۱- به کسی متکی بودن، اعتماد.
۲- مددکاری.
(~. گُ) (اِمر.) صورتی پررنگ، قرمز کم رنگ.
(پُ تِ. اَ تَ) (مص م.) (عا.) در انجام دادن کاری سستی و اهمال کردن.
(پُ رَ) (اِ.) نک پشتواره.
(پُ. پُ) (ق مر.)
۱- پشت سر هم، پیاپی.
۲- دوشادوش.
(~.) (ص فا.) پشتیبان، مددکار.
(پُ تِ) (اِمر.)
۱- کوله بار، پشتواره.
۲- تل، تپه.
۳- مقدار باری که بتوان با پشت حمل کرد.
۴- فاصله میان دو چاه قنات.
(پَ تُ) (اِ.) از زبان‌های ایرانی شرقی که بیشتر در باختر و جنوب افغانستان و شمال باختری پاکستان رواج دارد.
(پُ) (ص مر.) پشتیبان، یاری کننده.
(پُ رِ) (اِمر.) آن اندازه بار که با پشت توان حمل کرد.
(پُ) (ص مر.) نک پشتیبان.
(پُ نِ) (اِمر.)
۱- سپرده بانکی.
۲- مقدار طلا و نقره و جواهر و مانند آن که از طرف دولت یا بانک ناشر اسکناس برای اعتبار چاپ اسکناس تعیین و نگه داری می‌شود.
