رفتن فريدون به جنگ ضحاك
فريدون بخورشيد بر برد سر كمر تنگ بستش بكين پدر
برون رفت خرّم بخرداد روز بنيك اختر و فال گيتى فروز
سپاه انجمن شد بدرگاه او بابر اندر آمد سر گاه او
بپيلان گردون كش و گاوميش سپه را همى توشه بردند پيش
كيانوش و پر مايه بر دست شاه چو كهتر برادر ورا نيك خواه
همى رفت منزل بمنزل چو باد سرى پر ز كينه دلى پر ز داد
باروند رود اندر آورد روى چنانچون بود مرد ديهيم جوى
اگر پهلوانى ندانى زبان بتازى تو اروند را دجله خوان
دگر منزل آن شاه آزاد مرد لب دجله و شهر بغداد كرد
ناز پرورد تنعم نبرد راه به دوست
عاشقی شیوه رندان بلاکش باشد
«حافظ»
(مُ تَ حِ) [ ع. ] (اِفا.) کوچ کننده، راهی شونده.
(مُ تَ دّ) [ ع. ] (اِفا.) برگشته از دین.
(مُ تَ دِ) [ ع. ] (اِفا.) باز ایستنده از کاری.
(مُ تَ زَ) [ ع. ] (اِمف.) هرچیز که از آن روزی خورند.
(مُ تَ سَ) [ ع. ] (اِمف.)
۱- منقش.
۲- زردوزی شده.
۳- مرسوم.
(مُ تَ س) [ ع. ] (اِفا.) نقش گیرنده، نفش پذیر.
(مُ تَ) [ ع. ] (اِ فا.) رشوه گیرنده.
(مُ تَ ضَ) (ص نسب)
۱- منسوب به مرتضی (عموماً).
۲- منسوب به مرتضی علی (ع).
(مُ تَ ضا) [ ع. ] (اِمف.) پسندیده و برگزیده.
(مَ تَ) [ ع. ] (اِ.) چراگاه. ج. مراتع.
(مُ تَ ع) [ ع. ] (اِفا.) ترسنده، ترسان، خایف ؛ ج. مرتعبین.
(مُ تَ عِ) [ ع. ] (اِفا.) لرزان، لرزنده، دارای ارتعاش.
(مُ تَ غِ) [ ع. ] (اِفا.) تشویق کننده، برانگیزاننده.
(مُ تَ فِ) [ ع. ] (اِفا.) بلند و رفیع، بلند شونده.
(~. تَ) [ ع - فا. ] (مص م.)
۱- برافراشتن، بلند کردن.
۲- برطرف کردن، از بین بردن، رفع شده.
(مُ تَ قِ) [ ع. ] (اِفا.) دیده بان، چشم به راه.
(مُ تَ هَ) [ ع. ] (اِمف.) گروگان، به رهن گرفته شده.
(مُ تَ کِ) [ ع. ] (اِفا.) انجام دهنده کاری ناروا.
(مُ تَ کِ) [ ع. ] (اِفا.) ثابت، مستقر، جایگزین.
(مَ کِ) (اِ.) (عا.) = مردیکه: مرد (در مقام تحقیر و توهین به کار می‌رود).
