رفتن فريدون به جنگ ضحاك
فريدون بخورشيد بر برد سر كمر تنگ بستش بكين پدر
برون رفت خرّم بخرداد روز بنيك اختر و فال گيتى فروز
سپاه انجمن شد بدرگاه او بابر اندر آمد سر گاه او
بپيلان گردون كش و گاوميش سپه را همى توشه بردند پيش
كيانوش و پر مايه بر دست شاه چو كهتر برادر ورا نيك خواه
همى رفت منزل بمنزل چو باد سرى پر ز كينه دلى پر ز داد
باروند رود اندر آورد روى چنانچون بود مرد ديهيم جوى
اگر پهلوانى ندانى زبان بتازى تو اروند را دجله خوان
دگر منزل آن شاه آزاد مرد لب دجله و شهر بغداد كرد
غنچه مستور صاحبدل، نمی‌بینی که چون
بشنود، بوی بهار، از پیش بردارد نقاب
«سلمان ساوجی»
(مَ جِ) [ ع. ] (اِ.) جِ مرجع. ؛ ~ تقلید مجتهدانی که مردم از آنان در احکام شرعی تقلید کنند. ؛ ~ قانون منابعی که قوانین از آن‌ها اقتباس و استنباط شده‌است. ؛ ~قانونی ...
(مُ جَ عَ یا عِ) [ ع. مراجعه ] (مص ل.) رجوع کردن، بازگشتن، رفتن به جایی یا نزد کسی برای انجام کاری.
(مَ حِ) [ ع. ] (اِ.) جِ مرحله ؛ منزل‌ها، مرحله‌ها.
(مَ حِ. نِ) [ ع - فا. ]
۱- (ص فا.) مسافر.
۲- هر یک از سیارات هفتگانه.
(مَ حِ) [ ع. ] (اِ.) جِ مرحمت.
(مُ) [ ع. ] (اِمف.)
۱- منظور، مقصود.
۲- خواسته، اراده شده.
(مُ دِ) [ ع. ] (اِفا.) هم معنی.
(مُ دِ فَ) [ ع. مرادفه ] (مص ل.) پشت سر و ترک کسی سوار شدن.
(مِ) [ ع. ] (اِ.) جِ مره ؛ دفعه‌ها، مرتبه‌ها.
(مَ رَ) [ ع. ] (اِمص.) تلخی.
(مُ س) [ ع. ] (اِفا.) نامه فرستنده ؛ ج. مراسلین.
(مُ س لِ) [ ع. مراسله ]
۱- (مص ل.) به هم نامه نوشتن، نامه فرستادن.
۲- (اِ.) نامه، مکتوب. ج. مراسلات.
(مَ س) [ ع. ] (اِ.) جِ مرسوم.
(مُ ضَ عَ یا ض عِ) [ ع. مراضعه ] (مص. م) شیر دادن.
(مُ) [ ع. مراعاه ] (مص ل.) رعایت یکدیگر را کردن. ؛ ~النظیر در علم بدیع آوردن کلماتی که به گونه‌ای با یکدیگر مناسبت و ارتباط داشته باشند.
(مَ) [ ع. ] (اِ.) جِ مرعی.
(مُ) [ ع. ] (اِفا.) مراعات کننده.
(مَ غَ یا غ) [ ع. مراغه ] (اِ.) جای غلتیدن ستوران.
(~. کَ دَ) [ ع - فا. ] (مص ل.) به خاک غلتیدن.
(مُ فَ یا فِ) [ ع. مرافداه ] (مص م.) معاونت کردن، یاری کردن.
