رفتن فريدون به جنگ ضحاك
فريدون بخورشيد بر برد سر كمر تنگ بستش بكين پدر
برون رفت خرّم بخرداد روز بنيك اختر و فال گيتى فروز
سپاه انجمن شد بدرگاه او بابر اندر آمد سر گاه او
بپيلان گردون كش و گاوميش سپه را همى توشه بردند پيش
كيانوش و پر مايه بر دست شاه چو كهتر برادر ورا نيك خواه
همى رفت منزل بمنزل چو باد سرى پر ز كينه دلى پر ز داد
باروند رود اندر آورد روى چنانچون بود مرد ديهيم جوى
اگر پهلوانى ندانى زبان بتازى تو اروند را دجله خوان
دگر منزل آن شاه آزاد مرد لب دجله و شهر بغداد كرد
شراب خانگی ترس محتسب خورده
به روی یار بنوشیم و بانگ نوشانوش
«حافظ»
(مُ ذَ ذِ) [ ع. ] (اِفا.) مردُد، دو دل.
(مَ) [ ع. ] (اِمف.) گلو بریده، کشته شده، ذبح شده.
(مِ) [ ع. ] (ص.) منقاد، مطیع.
(مُ ذِ لِّ) [ ع. ] (اِفا.) خوار دارنده.
(مَ ذَ لَّ) [ ع. مذله ] (اِمص.) خواری، ذلیلی.
(مَ ذَ مَّ) [ ع. مذمه ] (اِمص.) نکوهش، سرزنش.
(مَ) [ ع. ] (اِمف.) نکوهیده، سرزنش شده.
(مُ نِ) [ ع. ] (اِفا.) گناهکار.
(مَ هَ) [ ع. ] (اِ.)
۱- دین، آیین.
۲- راه، روش. ج. مذاهب.
(مُ ذَ هَّ) [ ع. ] (اِمف.) زر اندود شده.
(مَ هَ) [ ع. ] (ص.)
۱- مربوط یا منسوب به مذهب.
۲- دیندار مؤمن و معتقد به مذهب.
(مَ) [ ع. ] (اِمف.) چشیده شده.
(مُ ذَ کِّ) [ ع. ] (اِفا.)
۱- به یاد آورنده.
۲- وعظ کننده، واعظ.
(مُ ذَ کَّ) [ ع. ] (اِمف.)
۱- نر.
۲- مربوط یا متعلق به جنس نر.
(مَ) [ ع. ] (اِمف.) ذکر شده، یاد شده.
(مُ ذَ یَّ) [ ع. ] (اِمف.)
۱- دامن دار.
۲- کتاب یا رساله‌ای که در ذیل آن شرح داشته باشد.
(مَ ذَ یِّ) [ ع. ] (اِفا.)
۱- کسی که دامن جامه را بلند سازد.
۲- آنکه بر مطلبی یا کتابی ذیلی نویسد.
(~.) [ په. ] (اِ.)
۱- پیمانه، اندازه.
۲- شماره، حساب.
(مُ رّ) [ ع. ] (ص.) تلخ.
(مَ رّ) [ ع. ] (مص ل.) گذشتن، گذشتن بر چیزی.
