رویِ تو کس ندید و هزارت رقیب هست
در غنچه‌ای هنوز و صدت عندلیب هست
گر آمدم به کوی تو چندان غریب نیست
چون من در آن دیار هزاران غریب هست
در عشق، خانقاه و خرابات فرق نیست
هر جا که هست پرتوِ رویِ حبیب هست
آن جا که کارِ صومعه را جلوه می‌دهند
ناقوسِ دِیرِ راهب و نامِ صلیب هست
عاشق که شد که یار به حالش نظر نکرد
ای خواجه درد نیست وگرنه طبیب هست
فریادِ حافظ این همه آخِر به هرزه نیست
هم قصه‌ای غریب و حدیثی عجیب هست
آن کس که به دست جام دارد
سلطانی جم مدام دارد
«حافظ»
[ فر. ] (اِ.) = پورسان:
۱- درصد.
۲- حق دلالی، حق العمل.
(مَ) (ص.) پسردار، صاحب پسر.
(پُ نُ گِ) [ فر. ] (اِمص.) توصیف و نمایش امور جنسی.
(پُ رِ) (اِ.) فضول افیون پس از سوختن آن برای کشیدن و آن غیر از شیره و سوخته تریاک است.
(رِ) [ فر. ] (اِ.) خوراکی است فراهم شده از حبوبات کوبیده شده و سبزیجات له شده با افزودن شیر به آن: پوره سیب زمینی، پوره اسفناج و مانند آن.
(رَ یا رِ) (اِ.)۱ - پسر، پور.
۲- بچه ملخ، تخم ملخ.
(پُ پُ) (اِ.) عارضه‌ای که در دنبال بعضی از امراض عفونی (از قبیل حصبه و بت‌های بثوری و غیره) در مریض موجب خونریزی زیر جلدی شود. علامت این خونریزی دانه‌ها و لکه‌های قرمز رنگی است که با فشار انگشت محو ...
(اِ.) = پوزه: تنه درخت، ساقه درخت.
(اِ.)
۱- پیرامون دهان جانوران چهارپا.
۲- دهان.
(خَ) (اِمر.) لبخند تمسخرآمیز.
(زِ) (اِمص.)۱ - عذرخواهی، معذرت - خواهی.
۲- عذر، معذرت.
(حامص.) (عا.) کنایه از: تنبیه کسی با دشنام، کتک یا جریمه.
(زِ) (اِ.)
۱- گرداگرد دهن جانوران.
۲- چانه. ؛ ~ کسی را به خاک مالیدن شخص پرمدعایی را به شدت تحقیر و سرشکسته کردن.
(پُ) [ فر. ] (اِ.) مثبت، متضاد نگاتیو.
(~.) [ فر. ] (اِ.) هرگونه مذهب فلسفی که مابعدالطبیعه را رد می‌کند، تجربه - گرایی.
(پُ دَ) (مص ل.)
۱- زدودن، راندن، برطرف کردن.
۲- معذرت خواستن، عذر خواستن.
(پُ) (اِمص.)
۱- فروتنی.
۲- چاپلوسی، چرب زبانی.
(اِ.)۱ - بیرونی ترین بخش بدن جانوران.
۲- پوشش بیرونی ساقه.
۳- پوشش تخم جانور و دانه گیاه. ؛ ~ کسی کنده شدن (کن.) متحمل عذاب شدید شدن.
(کَ دَ) (مص ل.)
۱- پوست کندن.
۲- راز دل را گفتن.
(کَ دِ) (ق.) بی پرده، آشکار.
