رویِ تو کس ندید و هزارت رقیب هست
در غنچه‌ای هنوز و صدت عندلیب هست
گر آمدم به کوی تو چندان غریب نیست
چون من در آن دیار هزاران غریب هست
در عشق، خانقاه و خرابات فرق نیست
هر جا که هست پرتوِ رویِ حبیب هست
آن جا که کارِ صومعه را جلوه می‌دهند
ناقوسِ دِیرِ راهب و نامِ صلیب هست
عاشق که شد که یار به حالش نظر نکرد
ای خواجه درد نیست وگرنه طبیب هست
فریادِ حافظ این همه آخِر به هرزه نیست
هم قصه‌ای غریب و حدیثی عجیب هست
از آن رو هست یاران را صفاها با می لعلش
که غیر از راستی نقشی در آن جوهر نمی‌گیرد
«حافظ»
(~ صَ) (اِمر.) آهنگی است از موسیقی قدیم.
(~ طَ)(اِمر.) زه‌هایی بر دسته طنبور که با نهادن انگشت بر جای هر پرده، تغییراتی در آهنگ می‌دهند.
(~ عُ شّ) [ فا - ع. ] (اِمر.) آهنگی است از موسیقی قدیم.
(~ لِ) (اِمر.) از نواهای موسیقی قدیم.
(~ دِ) از نواهای موسیقی قدیم.
(~. کِ کِ رِ) (اِمر.) وسیله‌ای از تیغه‌های نازک خم پذیر که به وسیله ریسمان‌هایی به هم متصل شده و به پنجره آویخته می‌شود و با کشیدن ریسمان‌ها می‌توان آن را باز و بسته کرد.
(پَ) (ق مر.) پرشیب.
(پَ دَ) (اِ.) لغز، چیستان.
(پَ دِ) (ص نسب.)
۱- راز، هر چیز پوشیده.
۲- مستور، زن و دختر باحجاب.
۳- حاجب.
(پَ دِ. گَ تَ)(مص ل.)در حجاب شدن، پنهان شدن.
(پَ) (اِ.) فردوس، بستان.
(ی)(پُ) (ص مر.)دریده، بی شرم. بی حیا.
(پُ) [ معر. ] (اِ.) = پرزه:
۱- خواب مخمل، فرش.
۲- چیزی شبیه کرک که روی میوه‌هایی مانند به و هلو وجود دارد.
۳- پرهای ریز کوتاه که بر بعضی مرغان روید.
(پِ دِ) [ انگ. ] (اِ.) رییس جمهور.
(پَ) (اِ.) پرده، حجاب.
(~.) [ فر. ] (اِ.) سهم غذا مخصوص یک نفر.
(پُ)
۱- (اِمص.) پرسیدن، پرسش.
۲- (اِفا.) در ترکیب به معنی پرسنده می‌آید: بازپرس، احوالپرس.
(پِ رِ) [ فر. ] (اِ.)
۱- دستگاه فشار که در صنایع سنگین و سبک مورد استفاده فراوان دارد، منگنه (فره).
۲- خبرگزاری، مرکز تهیه و انتشار خبر.
(پُ) (ص فا.) جویا، پرسنده.
(~.) (ص فا.) نک پرسا.
