روز وصلِ دوستداران یاد باد
یاد باد آن روزگاران، یاد باد
کامم از تلخیِ غم چون زهر گشت
بانگِ نوشِ شادخواران یاد باد
گر چه یاران فارِغَند از یادِ من
از من ایشان را هزاران یاد باد
مبتلا گشتم در این بند و بلا
کوشش آن حق‌گزاران یاد باد
گر چه صد رود است در چشمم مُدام
زنده رودِ باغ‌ِ کاران یاد باد
رازِ حافظ بعد از این ناگفته ماند
ای دریغا رازداران یاد باد
می‌کند از هر سر مویم سفیدی راه مرگ
پایم از خواب گران در سنگ خارا مانده است
«صائب تبریزی»
(دَ) (اِصت.) کلمه دال بر افسوس: دریغا؛ آه!
(دَ) [ معر. ] (اِمر.)
۱- درخت پشه، شجره البق.
۲- سفیدار.
(دُ نِ) [ ع - فا. ] (اِمر.)
۱- مروارید، یکتا.
۲- (کن.) بسیار گرامی.
(دَ. مَ) (ص مر.)
۱- مصیبت کشیده.
۲- بیمار، ناخوش.
(~.) (حامص.)
۱- درد داشتن.
۲- بیماری.
(دَ) (ص مر.) دردآور، الیم.
(دُ دِ یا دَ) (اِ.) دردی شراب و روغن و مانند آن.
(دِ دُ) (ص.) (عا.) شوخ چشم، بی حیا.
(دُ. کِ) (ص فا.)۱ - کسی که شراب را تا ته پیاله با درد می‌نوشد.
۲- شرا ب خوار، باده خوار.
۳- به معنی شراب ساز هم گفته شده.
(دُ) (ص نسب.) آن چه ته نشین شود از روغن و شراب ؛ درد.
(دُ رَ) [ ع. ] (اِ.) جِ دُرُ؛ درها، مرواریدها.
(دَ. رِ دَ) (مص ل.)
۱- رسیدن، به موقع رسیدن.
۲- فراهم شدن.
(دَ. رَ تَ) (مص ل.) (عا.)
۱- گریختن.
۲- گسیختن.
۳- از انجام کاری شانه خالی کردن.
۴- در انجام معامله‌ای به توافق رسیدن.
۵- جابه جا شدن مفاصل در اثر ضربه.
(دَ رْ زْ) (اِ.)
۱- شکاف باریک.
۲- واحد مساحت تقریباً معادل ۲۱ متر.
(~. کَ دَ) (مص ل.) (عا.) فاش شدن راز یا خبر.
(~. گِ رِ تَ)(مص م.)
۱- دوختن شکاف جامه.
۲- (عا.) کوتاه کردن سخن برای جلوگیری از فاش شدن رازی.
(دَ رْ زَ) (اِ.) سوزن.
(دَ زِ یا زَ) (اِ.) = درز:
۱- چاک دوخته. (پارچه)، درز.
۲- دختر خردسال.
(~.) (اِ.) = درژه: توده علف، پشته خار و خاشاک.
(دَ رْ) (ص نسب.) خیاط.
