روز وصلِ دوستداران یاد باد
یاد باد آن روزگاران، یاد باد
کامم از تلخیِ غم چون زهر گشت
بانگِ نوشِ شادخواران یاد باد
گر چه یاران فارِغَند از یادِ من
از من ایشان را هزاران یاد باد
مبتلا گشتم در این بند و بلا
کوشش آن حق‌گزاران یاد باد
گر چه صد رود است در چشمم مُدام
زنده رودِ باغ‌ِ کاران یاد باد
رازِ حافظ بعد از این ناگفته ماند
ای دریغا رازداران یاد باد
دوام عیش و تنعم نه شیوه عشق است
اگر معاشر مایی بنوش نیش غمی
«حافظ»
(~.) (اِمر.)
۱- الاغ، خر.
۲- خرگوش.
(~.) (اِ.) درازی، کشیدگی.
(~. دَ) (ص مر.) متجاوز، حریص، طماع.
(~. دَ)(حامص.)۱ - تجاوز، تعدی.
۲- دست به مال و ناموس مردم دراز کردن.
(~.) (اِمر.) درازا، طول.
(~. نَ فَ) [ فا - ع. ] (ص مر.) (کن.) پرگوی، پرحرف.
(~.) (حامص.) درازا، طول.
(دِ سَ) [ ع. دراسه ] (مص ل.)
۱- دانش آموختن.
۲- به درس رو آوردن.
(دُ رّ عِ) [ ع. دراعه ] (اِ.) جامه دراز که مشایخ و زهاد به تن کنند.
(دَ. اُ دَ) (مص ل.)
۱- درگیر شدن، حمله ور شدن.
۲- روی آوردن.
(دِ) [ فر. ] (اِ.)۱ - نمایشنامه.
۲- نمایشنامه‌ای که در آن همه گونه رویدادی وجود دارد، چه غم انگیز، چه شادی آور.
(دِ) [ فر. ] (ص نسب.) نمایشی مربوط به درام.
(دَ دَ) (مص م.) درانیدن.
(دَ دَ) (مص م.) پاره کردن، چاک دادن.
(دَ هِ) [ ع. ] (اِ.) جِ درهم.
(دَ رّ) [ ع. ] (ص.) کسی که امور را دریابد، نیک دریابنده.
(دِ اِ تُ) [ انگ. ] (اِ.) داروخانه بزرگ که در آن علاوه بر دارو اجناس دیگری مانند لوازم آرایش، اسباب بازی و اشیای لوکس و غیره نیز می‌فروشند.
(دَ) (اِ.)
۱- زنگ بزرگ، جرس.
۲- پُتک آهنگران.
(دِ یَ) [ ع. درایه ]
۱- (اِمص.) دریافت، آگاهی.
۲- (اِ.) مزاج، عادت.
۳- سرشت، نهاد.
۴- (مص م.) دانستن، دریافتن.
(دَ دَ) (مص ل.) سخن گفتن، سخنِ بی معنی گفتن.
