روز وصلِ دوستداران یاد باد
یاد باد آن روزگاران، یاد باد
کامم از تلخیِ غم چون زهر گشت
بانگِ نوشِ شادخواران یاد باد
گر چه یاران فارِغَند از یادِ من
از من ایشان را هزاران یاد باد
مبتلا گشتم در این بند و بلا
کوشش آن حق‌گزاران یاد باد
گر چه صد رود است در چشمم مُدام
زنده رودِ باغ‌ِ کاران یاد باد
رازِ حافظ بعد از این ناگفته ماند
ای دریغا رازداران یاد باد
چون نسوزم شمع سان؟ کز داغ محرومی رهی
بر جگر هر شعله آهی شراری شد مرا
«رهی معیری»
(~. مَ) (ص مر.) = دانشومند: عالم، دانا.
(~. مِ) (اِمر.)
۱- گواهی نامه‌ای که به دانشجو، پس از اتمام دانشکده داده می‌شود.
۲- دایره المعارف.
(~. وَ) (ص مر.) دانشمند.
(نِ مَ) (ص مر.) دانشمند، عالم، دانا، دانشور.
(~. کَ دِ) (اِمر.)
۱- محل دانش.
۲- هر یک از شعب دانشگاه، دانشکده ادبیات، دانشکده پزشکی.
(~.) (اِمر.)
۱- جای دانش، محل تعلیم و تعلم دانش.
۲- مؤسسه علمی وسیع شامل چند دانشکده و مؤسسه.
(~. گَ) (ص فا.) دانشمند، دانا.
(نِ) [ په. ] (ص نسب.) دانا، دانشمند.
(نِ) (اِمر.) معاون استادِ دانشگاه.
(نِ) [ معر. ] (اِ.) یک ششم درهم.
(نَ دِ یا دَ) (ص فا.)
۱- واقف، آگاه.
۲- عالم، بامعرفت. ج. دانندگان.
(نِ) [ په. ] (اِ.)
۱- هسته میوه.
۲- یک عدد از غله، حب.
(~. ~.)(اِمر.)یکایک، یکی یکی، هر یک پس از دیگری. دانه کردن (~. کَ دَ) (مص م.) پراکنده کردن.
(نَ) [ په. ] (اِ.)
۱- هر نوع دانه.
۲- آشی که با گندم و جو و ماش و عدس و مانند آنها پزند.
(نْ) [ په. ] (اِ.) بخش، بهره، حصه، قسمی از چیزی، یک ششم چیزی.
(نِ) (اِمر.)
۱- پولی که در یک گردش دسته جمعی از افراد گروه گرفته می‌شود.
۲- چیزی که یک ششم دانگ بیارزد.
(اِ.) کالا، ابزار.
(اِفا. ص.) نزدیک ؛ ج. دناه (دنات).
[ ع. ] (ص.) پست، فرومایه.
(اِ.)
۱- دایه.
۲- پرستار.
۳- زن باردار.
