روز وصلِ دوستداران یاد باد
یاد باد آن روزگاران، یاد باد
کامم از تلخیِ غم چون زهر گشت
بانگِ نوشِ شادخواران یاد باد
گر چه یاران فارِغَند از یادِ من
از من ایشان را هزاران یاد باد
مبتلا گشتم در این بند و بلا
کوشش آن حق‌گزاران یاد باد
گر چه صد رود است در چشمم مُدام
زنده رودِ باغ‌ِ کاران یاد باد
رازِ حافظ بعد از این ناگفته ماند
ای دریغا رازداران یاد باد
همایی چون تو عالی قدر حرص استخوان تا کی
دریغ آن سایه همت که بر نااهل افکندی
«حافظ»
[ انگ. ] (اِ.) جعبه.
(کِ یَ) [ فا - ع. ] (ص مر.) کافی، باعرضه، شایسته. مق بی کفایت.
(کِ) [ فا - فر. ] (ص.)
۱- ویژگی آن که مقررات و آداب اجتماعی را به خوبی رعایت می‌کند.
۲- دارای کیفیت خوب یا مطلوب نسبت به مجموعه همانند خود.
(رِ یا رَ) [ ع. باکوره ] (ص.)
۱- اول هر چیز.
۲- میوه نورس، نوبر، ج. باکورات. بواکیر.
[ ع. ] (اِفا.) گریه کننده ؛ ج. بکاه.
(گِ) [ فر. ] (اِ.) نوعی نان باریک لوله‌ای شکل.
[ تر. ] (ص.) مالدار، ثروتمند، غنی.
(دَ) (مص ل.)
۱- باختن.
۲- رشوه دادن.
(پَ) [ انگ. ] (اِ.) نوعی عمل جراحی که در آن برای تغییر مسیر یکی از جریان‌های طبیعی بدن مجرایی فرعی را در محل پیوند می‌زنند.
(ص.) بایسته، لازم، واجب.
[ انگ. ] (اِ.) کوچکترین گروه واحد اطلاعاتی در یک کامیپوتر که ظرفیت حافظه کامپیوتر را با آن می‌سنجند.
(یَ) (ص.) بایست، بایستی، لازم است، ضروری است.
(یِ) [ ع. بائر ] (ص.) خراب، لم یزرع.
(یِ) [ ع. ] (ص.) بی نوا، ناتوان.
(یِ) [ په. ] (ص.)ضرور، لازم، خواستن.
(یِ تَ) [ په. ] (مص ل.) لازم بودن، ضرورت داشتن.
(یِ تِ) [ په. ] (ص مف.) واجب، لازم.
(یِ) [ ع. ] (اِفا.) فروشنده.
(اِ.) بوم، جغد.
[ انگ. ]
۱- (مص م.) طرد کردن.
۲- (اِمص.) تحریم.
