روز وصلِ دوستداران یاد باد
یاد باد آن روزگاران، یاد باد
کامم از تلخیِ غم چون زهر گشت
بانگِ نوشِ شادخواران یاد باد
گر چه یاران فارِغَند از یادِ من
از من ایشان را هزاران یاد باد
مبتلا گشتم در این بند و بلا
کوشش آن حق‌گزاران یاد باد
گر چه صد رود است در چشمم مُدام
زنده رودِ باغ‌ِ کاران یاد باد
رازِ حافظ بعد از این ناگفته ماند
ای دریغا رازداران یاد باد
همچون هلال بهر تو آغوش من تهی است
ای کوکب امید در آغوش کیستی؟
«رهی معیری»
(کِ) [ فر. ] (اِمر.) مجلس رقص که در آن با لباس مبدل و نقاب شرکت می‌کنند.
(لُ) (اِ.) از پستانداران دریایی با طول تا سی متر و وزن تا صدوپنجاه هزار کیلو گرم، وال.
(لَ دِ) (ص فا.) نمو کننده، نشو و نما - کننده.
(بِ نْ نِ بَ) [ ازع. ] (ق.) به طور نسبت و مقابله و قیاس.
(لَ) (اِ.) میوه‌ای از نوع مرکبات که پوست آن زبر و ضخیم و زرد رنگ است.
(لِ) (اِ.)
۱- اندام بال مانندی است در ماهیان و برخی جانوران دریازی که جهت شنا و حفظ تعادل به کار می‌رود.
۲- [ فر. ] نمایش توأم با موسیقی و رقص.
(اِ.) زگیل، آزخ.
(یِ) (اِ.) پرستو.
(عِ) [ ع. ] (اِ.) چاه، فاضل آب.
(لُ) [ فر. ] (اِ.) کره‌ای بزرگ که پوشش آن از پارچه یا چرم غیرقابل نفوذ است و داخل آن را از گازهای سبک (سبک تر از هوا) پر کنند در نتیجه به آسمان صعود کند.
(نِ) (اِ.)
۱- پنجره فلزی.
۲- بام، بام بلند.
(کُ) [ فر. ] (اِ.)
۱- ایوان. مهتابی.
۲- طبقه بالای تئاتر یا سینما.
۳- ایوان کوچک جلوی کاشانه، ایوانک (فره).
(دَ) (مص ل.)
۱- رشد و نمو کردن.
۲- فخر کردن.
(دِ) (ص مف.) نمو کرده، رشد یافته.
[ په. ] (اِ.) بالش، بستر.
(ص نسب.) (اِ.)
۱- منسوب به بالین.
۲- مطالعه ناخوشی‌های بیماران بستری و کلینیکی.
(یِ) [ ع. ] (ص.) کهنه.
(اِ.) صبح، پگاه.
(اِ.) پوشش بالایی ساختمان.
(اِ.) خیزران.
