دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد
گفتا شراب نوش و غمِ دل بِبَر ز یاد
گفتم به باد می‌دهدم باده نام و ننگ
گفتا قبول کن سخن و هر چه باد، باد
سود و زیان و مایه چو خواهد شدن ز دست
از بهر این معامله غمگین مباش و شاد
بادت به دست باشد اگر دل نهی به هیچ
در معرضی که تخت سلیمان رَوَد به باد
حافظ گرت ز پندِ حکیمان مَلالت است
کوته کنیم قصه، که عمرت دراز باد
لازمه عاشقیست رفتن و دیدن ز دور
ور نه ز نزدیک هم رخصت دیدار هست
«ناشناس»
(بُ کَ دِ) (اِمر.) بتخانه، بت پرستان.
الشکوی (بَ ثَّ شَ کْ وا) [ ع. ] (مص ل.) درد دل کردن، گله و شکایت کردن.
(بَ ثّ) [ ع. ] (مص م.)
۱- بیان کردن.
۲- آشکار کردن.
۳- برانگیختن.
(بَ) [ ع. ] (اِ.) جوش و دانه ریز که روی پوست پیدا شود.
(بَ) (اِ.)
۱- درون دهان.
۲- لُپ.
(بِ) (ص مر.) شایسته، لایق، درخور، به موقع.
(~. وَ دَ) (مص م.)
۱- انجام دادن.
۲- بازشناختن، دریافتن.
(بِ. مَ دَ) (مص ل.) به تنگ آمدن.
(بِ یِ) (حراض.)
۱- در حق کسی، برای کسی.
۲- از جهت، از حیث.
۳- در برابر، در مقابل (برای مقایسه).
(بَ جْ دَ یا بُ جُ دَ) [ ع. ] (اِ.) باطن و حقیقت کاری.
(بِ جِ شْ) (اِ) پزشک، طبیب.
(بُ جُ) (اِ.) نک آشتالنگ.
(بَ کِ) (اِ.)
۱- ایوان، بارگاه.
۲- خانه تابستانی که از همه طرف در و پنجره داشته باشد. بچکم، پچکم، بشکم و بیکم نیز گویند.
(بِ) [ ع. ] (اِ.) جِ بحر؛ دریاها.
(بُ حِ) [ ع. ] (اِ.) میان، وسط.
(بَ) [ ع. ] (ص.) ناب، ساده، ویژه.
(بَ) [ ع. ] (مص ل.)
۱- مذاکره.
۲- گفتگو.
(بَ) [ ع. ] (اِ.)۱ - دریا. ج. بحار.
۲- وزن شعر.
(بُ) [ ع. ] (اِ.) آشفتگی و تغییر حالت ناگهانی، بالاترین مرحله یک جریان.
(~.) [ ع - فا. ] (ص نسب.) منسوب به بحران.
۱- تغییر حالت و آشفتگی مریض.
۲- وضع غیرعادی در امری از امور مملکتی.
