دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد
گفتا شراب نوش و غمِ دل بِبَر ز یاد
گفتم به باد می‌دهدم باده نام و ننگ
گفتا قبول کن سخن و هر چه باد، باد
سود و زیان و مایه چو خواهد شدن ز دست
از بهر این معامله غمگین مباش و شاد
بادت به دست باشد اگر دل نهی به هیچ
در معرضی که تخت سلیمان رَوَد به باد
حافظ گرت ز پندِ حکیمان مَلالت است
کوته کنیم قصه، که عمرت دراز باد
گویند ذکر خیرش در خیل عشقبازان
هر جا که نام حافظ در انجمن برآید
«حافظ»
(دَ) (اِمر.) طرف بالاتر.
(اِ.) = بالال: نک پالار.
(اِفا.)
۱- بالارونده.
۲- آسانسور.
(اِ.) دهلیز خانه.
[ فر. ] (اِ.)
۱- تعادل.
۲- دستگاهی برای اندازه گیری جرم یا وزن، ترازو. (فره).
۳- حالتی در یک واکنش شیمیایی که در آن واکنش دهنده‌ها و فرآورده‌های واکنش از قوانین پایستگی جرم و بار پیروی کنند، موازنه. (فره).
(اِمر.)
۱- پوششی که هنگام خواب بر روی خود اندازند، لحاف.
۲- جامه‌ای که روی لباس‌های دیگر پوشند.
(لِ) [ فر. ] (اِ.) یکی از هنرهای ترکیبی و آن تجسم و نمایش یک موضوع است به وسیله نوعی رقص علمی و حرکات مشکل همراه با موزیک.
(بِ تَّ) [ ازع. ] (ق.) تبعاً، درنتیجه.
(لِ یَ) [ فر. ] (اِ.) رقاصه حرفه‌ای.
(لِ) (اِمص.) نمو، بالیدن.
(~.) [ تر - مغ. ] (اِ.) واحد مقیاس برای زر و سیم.
(~.) (اِ.) = بالشت: وسیله‌ای به شکل کیسه چهارگوش که آن را با ماده نرمی مثل پر، پنبه، پشم شیشه یا اسفنج پر کرده و در هنگام خواب یا استراحت سر را روی آن می‌گذارند، متکا، مسند.
(بِ طَّ) [ ازع. ] (ق.) طبعاً، از روی سرشت.
(بِ لْ عَ) [ ازع. ] (ق.) برعکس، به عکس.
(لَ) (اِ.): نک پالغ.
(لِ) [ ع. ] (ق.) افزون، بیش.
(~.) [ ع. ] (اِفا.)
۱- به حد بلوغ رسیده.
۲- رسا.
(بِ لْ فَ) [ ازع. ] (ق.) فرضاً، از روی فرض.
(بِ لْ فِ) [ ع. ] (ق.) فعلاً، اکنون.
(بِ لْ قُ وِّ) [ ع. بالقوه. ] (ق.) به قوت، به حالت قوت. مق بالفعل.
