دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد
گفتا شراب نوش و غمِ دل بِبَر ز یاد
گفتم به باد می‌دهدم باده نام و ننگ
گفتا قبول کن سخن و هر چه باد، باد
سود و زیان و مایه چو خواهد شدن ز دست
از بهر این معامله غمگین مباش و شاد
بادت به دست باشد اگر دل نهی به هیچ
در معرضی که تخت سلیمان رَوَد به باد
حافظ گرت ز پندِ حکیمان مَلالت است
کوته کنیم قصه، که عمرت دراز باد
سر باختن درین سفر دور، دولت است
ورنه طریق عشق به پایان که می‌برد؟
«صائب تبریزی»
(س ِ) [ ع. ] (اِفا.) گستراننده، فراخی دهنده.
(س ِ) [ ع. ] (ص.) بلند، دراز.
(لُ) (اِ.) نوعی شیرینی که با نشاسته و شکر و مغز گردو به شکل لوله درست می‌کنند و به نخ می‌کشند.
(مِ) [ تر. ] (اِ.)
۱- چاپ روی پارچه.
۲- عکس چاپ شده.
(مِ) [ تر - فا. ] (ص.)
۱- چاپی.
۲- کنایه از: ساختگی، قلابی.
(بِ مِ هی تَ لا) [ ع. ] (شب جم.) به نام خدا که والاست.
[ ع. ] (اِ.) نوعی از بیماری مقعد و بینی ؛ ج. بواسیر (مفرد کم استعمال است.)
(سُ) (اِ.) خمیازه، دهن دره.
[ فر. ] (اِ.) دستگاهی است برای اندازه گیری وزن‌های سنگین تجاری، قپان.
[ فر. ] (اِ.) باکتری دراز اندام و کشیده.
(مِ) (اِ.) روسری زنان، چارقد.
(اِ.) میوه، میوه درخت.
(شَ رَ) [ فا - ع. ] (ص مر.) شرافتمند، شریف، بزرگوار. مق. بی شرف.
(لُ) [ تر. ] (اِ)
۱- کلاه.
۲- مجازاً به معنی مهریه.
[ تر. ] (ص مر. اِمر.) سردار، سالار.
(ش ِ) (اِ.) یکی از پرندگان شکاری کوچکتر از باز، با چشمانی زرد رنگ، که رنگ پشتش خاکستری تیره و شکمش سفید با لکه‌های حنایی است. قرقی، قوش.
(شُ) (ص مر.) باعظمت، باابهت.
(اِمر.) کلوپ، جایی برای ورزش و تفریح.
[ تر. ] (ص. اِ.) سرور، رئیس، سردسته، سردار.
(ص ِ) (اِفا. ص.) بیننده، بینا.
