دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد
گفتا شراب نوش و غمِ دل بِبَر ز یاد
گفتم به باد می‌دهدم باده نام و ننگ
گفتا قبول کن سخن و هر چه باد، باد
سود و زیان و مایه چو خواهد شدن ز دست
از بهر این معامله غمگین مباش و شاد
بادت به دست باشد اگر دل نهی به هیچ
در معرضی که تخت سلیمان رَوَد به باد
حافظ گرت ز پندِ حکیمان مَلالت است
کوته کنیم قصه، که عمرت دراز باد
تو کز سرای طبیعت نمی‌روی بیرون
کجا به کوی طریقت گذر توانی کرد
«حافظ»
(خُ دَ) (مص ل.) روبرو شدن، برخورد کردن.
(مص مر.)
۱- جلوگیری.
۲- توقیف، حبس.
(تَ) (مص م.) منع کردن، توقیف کردن.
(اِمر.) محلی که اشخاص توقیفی را موقتاً در آن زندانی کنند، زندان.
(ص نسب.) منسوب به بازداشت، دستگیر شده، توقیف شده.
(نِ تَ) (مص ل.) تشخیص دادن، از هم تمیز دادن.
(دَ) (اِمر.) خارج کردن هوا از ریه.
(دِ) (اِمر.) نتیجه کار، راندمان.
(~.) (حامص. اِ.)
۱- توانایی نتیجه و محصول دادن.
۲- بازده (فیزیک).
(مص مر.) دیدار کردن، دیدن.
(رِ)(اِفا. اِمر.)کسی که مأمور رسیدگی به کارهای یک فرد یا یک مؤسسه و اداره‌است.
(~.) (حامص.) عمل بازرس، تفتیش.
(زَ) (اِمر.) بازارگان، تاجر.
(حامص.) دوباره ساختن آن چه از بین رفته یا خراب شده‌است و یا مطلوب و مناسب نیست.
(زِ) [ ع. ] (ص.) روشن، تابان.
(زِ) [ ع. ] (اِ. ص.) شتر قوی. ج بوازل.
(زْ)
۱- (اِ مص.) توقف، درنگ.
۲- (اِ.) مقدار ثابتی که برجای می‌ماند.
(دِ) (ص مف.)
۱- عقب مانده.
۲- وارث.
(زَ دِ) (ص.)
۱- دارای باخت.
۲- شکست خورده، ناموفق، ناکام.
(نِ شَ تِ) (اِمف.) کسی که در پیری یا پس از مدتی طولانی یابه علل دیگراز کار برکنار شود واز حقوق بازنشستگی استفاده کند.
