دیر است که دلدار پیامی نفرستاد
ننوشت سلامی و کلامی نفرستاد
صد نامه فرستادم و آن شاهِ سواران
پیکی نَدوانید و سلامی نفرستاد
سویِ منِ وحشیصفتِ عقلرمیده
آهو رَوشی، کبک خرامی نفرستاد
دانست که خواهد شُدنم مرغِ دل از دست
وز آن خطِ چون سلسله دامی نفرستاد
فریاد که آن ساقیِ شِکَّر لبِ سرمست
دانست که مخمورم و جامی نفرستاد
چندان که زدم لافِ کرامات و مقامات
هیچم خبر از هیچ مقامی نفرستاد
حافظ به ادب باش که واخواست نباشد
گر شاه پیامی به غلامی نفرستاد
ز من چو باد صبا بوی خود دریغ مدار
چرا که بی سر زلف توام به سر نرود
«حافظ»
(اِ خْ نُ لْ مُ سْ لِ) [ ع. ] (اِمر.) نام جمعیتی که توسط حسن البنا در سال ۱۹۲۸ در مصر بوجود آمد و هدف آن احیای شعائر دین و ایجاد وحدت اسلامی بود. این جنبش در سال ...
(اِ یّ) [ ع. ] (ص نسب.) جِ اخوانیه ؛ نامههای دوستانه.
(اُ خُ وَّ) [ ع. ]
۱- (مص ل.) برادر شدن، دوست شدن.
۲- (اِمص.) برادری.
(اَ خَ) [ ازع. ] (اِ.) برادر.
(اَ خَ وَ) [ ع. ] (اِ.) تثنیه اَخ، دو برادر.
(اَ چِ) [ تر. ] (اِ.) = اقچه. آقچه:
۱- ریزه زر.
۲- سکه زر و مهر درم از زر و نقره.
۳- مطلق زر و سیم.
۴- روپیه.
(اَ گَ) (اِ.) پاره آتش، شراره، جرقه.
(اَ) [ ع. ] (ص.) جِ خیر؛ نیکان، برگزیدگان.
( اَ) [ ع. ] (ص.) پسین، بازپسین، آخری.
(اَ رَ نْ) [ ع. ] (ق.) در آخر، به تازگی، جدیداً.
(اَ یَّ) [ ع. ] (اِ.) آخیه، میخ آخور، ریسمان یا قلابهایی که در طویله کنار آخور نصب میکنند و چهارپایان را به آنها میبندند. ج. اواخی یا اخایا.
( اَ) [ ع. اداء ]
۱- (مص م.) به جا آوردن، پرداختن دینی که بر شخص فرض و لازم است.
۲- (اِ.) ناز، کرشمه.
۳- رمز، اشاره.
۴- (عا.) حرکات مسخره و بیهوده.
۵- تقلید.
اصول (~. اُ) (اِمر.) ناز و کرشمه، نمودن کراهت و جز آن.
(~. اَ) (اِمر.)
۱- شکلک سازی.
۲- تقلید در آوردن.
( اَ) [ ع. ] (مص م.) به جا آوردن، انجام دادن.
( اَ) [ ع. ] (اِ.) افزار، ابزار، آلت، وسیله.
(اِ رِ) [ ع. اداره ]
۱- (مص م.) نظام دادن، گرداندن کار.
۲- (اِ.) بخشی از هر وزارتخانه که مسئولیت انجام دادن بخشی از کارهای دولتی را به عهده دارد.
(~.) [ ع - فا. ] (حامص. اِمر.) تشریفات اداری، فرمالیته.
( اِ) [ ع - فا. ] (ص نسب.)
۱- منسوب به اداره، وابسته به اداره.
۲- آن که در اداره کار کند.
( اِ) [ ع. ] (اِ.)
۱- خورش، نان خورش، قاتق، اِبا.
۲- پیشوای قوم.
۳- موافق و سازگار.
