دردِ ما را نیست درمان الغیاث
هجرِ ما را نیست پایان الغیاث
دین و دل بردند و قَصدِ جان کنند
الغیاث از جورِ خوبان، الغیاث
در بهایِ بوسه‌ای جانی طلب
می‌کنند این دلسِتانان الغیاث
خونِ ما خوردند این کافَردلان
ای مسلمانان چه درمان؟ الغیاث
هم‌چو حافظ روز و شب بی‌خویشتن
گَشته‌ام سوزان و گریان الغیاث
رسم بدعهدی ایام چو دید ابر بهار
گریه‌اش بر سمن و سنبل و نسرین آمد
«حافظ»
(وَ) [ ع. ] (ص.) محکم، استوار.
(وَ قَ) [ ع. وثیقه ] (ص.)
۱- مؤنث وثیق.
۲- عهدنامه، گِرویی. ج. وثائق.
(وَ) [ ع. ] (اِ.) خوف، بیم. مق رجا.
(وَ) (ص.) آن چه که در آن خیر و نفعی نباشد. مانند: چاه بدون آب.
(وَ زَ) [ ع. وجازه ] (اِمص.) اختصار، ایجاز.
(وَ یا وِ هَ) [ ع. وجاهه ] (مص ل.)
۱- عزّت، حرمت.
۲- خوب رویی، زیبایی.
(وَ جَ)(اِ.)فاصله بین انگشت شَست و انگشت کوچک وقتی انگشت‌ها از هم باز باشد.
(وَ) [ ع. ] (اِ.) ذوق، شوق.
(وِ یا وُ) [ ع. ] (اِ.) نیرویی باطنی که خوب را از بد تشخیص می‌دهد.
(وَ جَ) [ ع. ] (اِ.) درد، رنج. ج. اوجاع.
(وَ جَ) [ ع. ] (اِ.) ترس، بیم.
(وَ جَ) [ ع. ] (اِ.) جِ وجنه.
(وَ نِ) [ ع. وجنه ] (اِ.) چهره، رخسار. ج. وجنات.
(وَ) [ ع. ] (اِ.)
۱- روی، چهره.
۲- طریقه، جهت.
۳- پول. ج. وجوه.
۴- ذات، شخص.
۵- قصد، نیت.
۶- دلیل، سبب. ؛ ~ ضمان پول (یا مالی) که برای ضمانت می‌سپارند. ؛~ ِ مصالحه آن چه برای برقراری صلح میان ...
(و ه) [ ع. وجهه ] (اِ.)
۱- طرف، جانب.
۲- اعتبار، آبرو.
(وُ) [ ع. ] (مص ل.)لازم بودن، ضرورت داشتن.
(وُ) [ ع. ] (اِ.)
۱- هستی.
۲- بدن، جسم.
(~. تَ) [ ع - فا. ] (مص ل.)
۱- بودن، هستی داشتن.
۲- (عا.) شهامت داشتن.
(وُ) [ ع. ] (اِ.) جِ وجه.
۱- راه‌ها.
۲- روش‌ها.
۳- انواع.
۴- پول‌ها.
(وُ) [ ع. ] (اِ.) جِ وجوه.
۱- پول‌ها.
۲- آن چه بابت خمس و زکات در اختیار علمای روحانی قرار داده می‌شود.
