دردِ ما را نیست درمان الغیاث
هجرِ ما را نیست پایان الغیاث
دین و دل بردند و قَصدِ جان کنند
الغیاث از جورِ خوبان، الغیاث
در بهایِ بوسه‌ای جانی طلب
می‌کنند این دلسِتانان الغیاث
خونِ ما خوردند این کافَردلان
ای مسلمانان چه درمان؟ الغیاث
هم‌چو حافظ روز و شب بی‌خویشتن
گَشته‌ام سوزان و گریان الغیاث
در گلستان ارم دوش چو از لطف هوا
زلف سنبل به نسیم سحری می‌آشفت
«حافظ»
(رَ) (اِ.)
۱- رنگ مخالف.
۲- مخالف، عکس. ؛ رنگ ~ رنگارنگ، گوناگون.
(ر) (اِ.) نوبت، مرتبه.
(ر) (پس.) به آخر اسم ملحق شود دال بر معانی ذیل: الف - دال بر شباهت و مانندگی: ماهواره. ب - دال بر تعلق و ارتباط: گوشواره. ج - دال بر مکان: چراغواره.
(رَ دَ) (مص م.)آزاد کردن، خلاص کردن.
(رَ دَ) (مص ل.) خلاص شدن، آزاد گشتن.
(اِ.)
۱- وارون، واژگون.
۲- پُشتک.
(اِ.) = واروک: زگیل.
(اِمر.) قلمه‌های درخت تبریزی را گویند.
(زَ دَ) (مص ل.)
۱- پُشتک زدن.
۲- واکنش نشان دادن.
[ په. ] (ص.) سرنگون، واژگون.
(ن) (ص.)
۱- واژگونه، سرنگون.
۲- برعکس، ضد.
(نِ) (ص.) شوم، نامبارک.
(اِ.)
۱- جالیز.
۲- کلبه‌ای محقر در باغ و جالیز.
(ی ت) [ فر. ] (اِ.)
۱- گوناگون.
۲- نمایشی مرکب از کنسرت، تئاتر، رقص...
(تِ یا تَ)
۱- (ص مف.) دوباره ریخته.
۲- تفریغ حساب شده.
۳- (اِ.) جایی که شیب آن از یکسوست نه از چند سو.
۱ - (اِمص.) عمل ریزش یا ریختن.
۲- ریختن پول به حساب.
[ فر. ] (اِ.) تورم رگ‌ها بویژه در پا.
(ص.) باز؛ گشوده.
(زَ دَ) (مص م.)
۱- پس زدن، رد کردن.
۲- جداکردن و کنار گذاشتن جنس نامرغوب.
(زَ دِ) (ص مف.)
۱- نامرغوب.
۲- مطرود، مردود.
