دردِ ما را نیست درمان الغیاث
هجرِ ما را نیست پایان الغیاث
دین و دل بردند و قَصدِ جان کنند
الغیاث از جورِ خوبان، الغیاث
در بهایِ بوسه‌ای جانی طلب
می‌کنند این دلسِتانان الغیاث
خونِ ما خوردند این کافَردلان
ای مسلمانان چه درمان؟ الغیاث
هم‌چو حافظ روز و شب بی‌خویشتن
گَشته‌ام سوزان و گریان الغیاث
نیست امید صلاحی ز فساد حافظ
چون که تقدیر چنین است چه تدبیر کنم
«حافظ»
(~. شُ دَ) (مص ل.) (عا.)دستپاچه شدن.
(~.) [ ع - فا. ] (ص مر.) ترسناک، خوف انگیز.
(هَ) (اِ.) کره اسبی که هنوز زین بر پشت آن نگذاشته باشند.
(اِ.) نام درختی شبیه به درخت گز.
(هُ یُ) [ انگ. ] (اِ.) = هومئوپاتی: نظامی درمانی مبتنی بر اصل «همانند، همانند را شفا می‌دهد»، همسان درمانی. (فره).
(هَ) [ ع. ] (اِ.) خواری، رسوایی.
(~.) (اِ.) زمین کلوخ وار شیار کرده.
(هَ) (اِ.) وسنی، دو زن که یک شوهر داشته باشند.
(هُ) (ص.) حَرّاف، کسی که با پُرحرفی و جار و جنجال حَقی را باطل می‌گرداند.
(هَ وا) [ ع. ] (اِ.)
۱- میل، خواهش.
۲- عشق. ج. اهواء.
(هُ و یَّ) [ ع. هویه ] (اِ.) شخصیت، ذات، حقیقت چیز.
(هَ) (اِ.) گیاه علفی دوساله از تیره چتریان، با ریشه راست، ساقه بی کرک یا پوشیده از تار. برگ‌های متناوب و گل‌های کوچک سفید و مجتمع به صورت چتر. ریشه این گیاه نارنجی یا زرد است و مصرف غذایی و ...
(هَ وِ یا هُ وَ) (اِ.)
۱- نمدی که گرداگرد کوهان شتر می‌گذارند.
۲- پالان، زین.
(هُ وَ) (ص.)
۱- آشکار، پیدا.
۲- روشن.
(هِ) [ فر. ] (اِ.) بیماری التهابی ای که بر اثر عواملی مانند ویروس‌ها، سموم، داروها و غیره به وجود می‌آید.
(هُ لُ) (اِمر.) (عا.) بلندگو.
(هَ یا هُ) (اِ.) فرق سر، تارک سر.
(هَ پَ) (اِمص.) (عا.) ربودن چیزی را از دست کسی، قاپیدن.
(هَ پَ. شُ دَ)(مص ل.)(عا.)
۱- به غارت رفتن.
۲- ربوده شدن.
(هَ پَ) (اِ.) (عا.) عالم وهم و خیال.
