آن کس که به دست، جام دارد
سلطانیِ جَم، مُدام دارد
آبی که خِضِر، حیات از او یافت
در می‌کده جو، که جام دارد
سررشتهٔ جان، به جام بگذار
کاین رشته از او نظام دارد
ما و مِی و زاهدان و تقوا
تا یار، سرِ کدام دارد
بیرون ز لبِ تو ساقیا نیست
در دور، کسی که کام دارد
نرگس همه شیوه‌های مستی
از چشمِ خوشت به وام دارد
ذکرِ رخ و زلف تو دلم را
وردی‌ست که صبح و شام دارد
بر سینهٔ ریشِ دردمندان
لعلت نمکی تمام دارد
در چاهِ ذَقَن چو حافظ ای جان
حُسنِ تو دو صد غلام دارد
چون گردباد، نیش دو صد خار می‌خوریم
گر جامه از غبار به بر می‌کنیم ما
«صائب تبریزی»
(~.) (اِ.) دارو، دوا.
(~. وَ)(اِمر.)۱ - دست فروش، دوره گر د.
۲- عطار، پزشک.
(~. کَ دَ) (مص ل.) پافشاری کردن، اذیت کردن.
(لُ) [ انگ. ] (اِ.)
۱- شمعک.
۲- طبقه همکف ساختمان که ارتفاع آن از بقیه طبقه‌ها کمتر است و معمولاً به عنوان پارکینگ و موتورخانه و یا انباری استفاده می‌شود.
(وَ) (اِمر.) داروفروش.
(اِمر.)
۱- پای پیل.
۲- مرضی است که پای آدمی باد می‌کند و بزرگ می‌شود.
(لَ) (اِ.) نک بیلک.
(شَ) (اِمر) ترشک، ریواس.
(ص مر.)
۱- به رنگ پیل، خاکستری.
۲- مانند فیل از بزرگی و سنگینی.
(پَ یا پِ) (اِ.)
۱- عهد، قرارداد.
۲- شرط.
(~. مِ) (اِمر.) تعهدنامه، عهدنامه. (فره).
(~.) (ص.) کسی که انجام دادن کاری را در برابر گرفتن پول معینی به عهده می‌گیرد، مقاطعه کار، کنتراتچی.
(پَ یا پِ نِ) (اِمر.)
۱- ظرفی برای اندازه گیری غلات، مایعات و...
۲- جام شراب.
۳- مجازاً، شراب، نوشیدنی.
(~. کِ) (ص فا.) شرابخوار، باده گسار.
(~. گُ) (ص فا.) شراب خوار، باده نوش.
(پِ) (ص نسب.) کارمندی که استخدام رسمی نباشد؛ قراردادی.
(پِ یِ) (اِمص.)
۱- پیمودن، طی کردن.
۲- اندازه گیری، مساحت کردن.
(پِ یَ دِ) (ص فا.)
۱- وزن کننده.
۲- نوشنده، آشامنده.
(پِ دَ) (مص م.)
۱- اندازه گرفتن.
۲- مساحت کردن.
۳- طی کرده راه.
(~.) (ص.)
۱- وزن کردنی.
۲- نوشیدنی، قابل نوشیدن.
